Nu weet ik wel dat ik nu twee logskes maak over iets dat in eentje kwijt kon, maar het andere verhaalke over die vrouw was zo schoon afgerond, dat ik besloot om dit maar afzonderlijk te vertellen.

Want ziede, het gebeurt meer, niet alleen deze keer en mske heeft er zo een beetje een hekel aan al is dat gevoel niet alles doordringend. Zo enkel een lichte irritatie.

Het gaat dan als volgt: Slow en mske komen aan de kassa, de persoon voor haar heeft al betaald maar is net in vuur en vlam iets aan het vertellen en gaat daarmee gewoon door. En terwijl de kassierster Slow en mskes aankopen afrekent blijft ze maar aan de praat met die kletsende voorgang(st)er, in dit geval, de luidruchtige vrouw.

mske voelt zich dan lichtjes opgaan in het decor, ware het niet dat ze wel haar bankkaart mag bovenhalen en betalen.