mske had geen al te gelukkige jeugd. De waaroms en de hoe’s zijn verwerkt en mske kan er mee leven.

Een hoogtepunt, lichtpunt zeg maar, was mske interesse voor ruimtevaart, wat natuurlijk niet erg meisjesachtig was en dus geen interesse die ze met iemand kon delen.

Ze was nog net geen 15 toen Apollo 11 op de maan landde. Volgens haar herinnering is ze die morgen om 5u opgestaan om dan, tegen dat Neil Armstrong van zijn leerke stapte, door moe de keuken in gestuurd te worden om af te wassen, want ze kon zo wel uren op die stomme maanmodule zitten kijken. Ze heeft het echter wel gezien. Via een spiegel in de keuken die ze op de teevee had gericht. Gelukkig was het zomer en stonden de deuren open. Ze heeft alle krantenartikels uitgeknipt en de weekbladen, inclusief de anderstalige, gekocht en ook boeken, wat haar op het einde van ’t jaar een reprimande van moe opleverde omdat ze van haar BEF. 1.000,- zakgeld per maand, geen BEF. 10.000,- had gespaard om op haren boek te zetten.

Later heeft ze op de knokkels van haar handen gebeten toen de Apollo 13 in de fout ging.

Toen ze dan, jaren later, op een avond op teevee Capricorn one zag, heeft ze de link met Apollo 13 gelegd, niet met Apollo 11.

Ze vindt het nu dan ook erg dat men zegt dat het allemaal maar oogverblinding was, opgenomen in een studio. Ze vindt het nog erger dat ze nu ook denkt dat het best mogelijk en zelfs logisch is en dat ze haar goed bij hare neus hadden, evenals ze het erg vindt dat er een paljas in een reactie op één van de artikels zegt “niet te begrijpen dat er mensen zijn die het geloofd hebben”, want dan vraagt ze zich af waarom hij, als hij het zag, het niet zelf uitgebracht heeft. En die uitgewisselde halve Rus had ook eerder kunnen klappen of helemaal zwijgen.

Waarom reageert mske nu zo giftig?

Niks is waar. Alles is slechts schijn