Jaren geleden zei Luc eens dat hij eens naar “Boterhammen in het Park” wou. Hij zei dat naar aanleiding van het optreden van iemand die hij wel eens graag wou bezig zien. Maar toen paste het niet.

En al die jaren erna was er van “Boterhammen in het Park” geen sprake meer tot begin van de voorbije week. Toen begon hij er weer over en deze keer niet naar aanleiding van iemand die hij wel eens graag wou bezig zien, maar gewoon, omdat hij dat wel eens wou meemaken.

Hij las me de optredende artiesten voor en we besloten op vrijdag te gaan, eergisteren dus.

En omdat ik dat hier nu toch niet kan laten wachten tot ik uitverteld ben over de vakantie, onderbreken we die reeks even om dit voorrang te geven, al zijn er dingen die misschien niet zo klaar als een klontje zullen zijn aangezien ze onrechtstreeks wel met die vakantie te maken hebben.

Zo nam ik in Brussel-Centraal -in de mate van het mogelijke houden wij de auto buiten Brussel- de trap, waarop Luc vroeg: “niet de roltrap?” en ik antwoordde: “neen, de Goatfell”. Het wordt wel duidelijker naarmate ik verder over Arran ga posten hoor.

We deden nog een aantal beklimmingen zoals de Kunstberg, allemaal goed voor de kuiten.

Over het optreden zelf? Wel, ik had verkeerdelijk begrepen dat Guido Belcanto zou optreden maar dat was niet zo. Het was: “Waar is Ken” en “Hommage aan Bram Vermeulen”. Nu ja, ik had gezegd dat ik ofwel Guido Belcanto ofwel die hommage wel zag zitten.

En dat viel best mee, getuige het filmpje dat Luc ervan maakte.

Ladies and Gentlemen -tromgeroffel- Boterhammen in het Park!