Zo waren er de laarzen. Normaal zouden we dat botten noemen maar in dit specifieke geval waren het laarzen.

mske was zwanger en was te veel bijgekomen maar daar kon niemand iets aan veranderen want het ging om water. En mske liep moeilijk want al haar schoenen nepen. En in de winkel in de winkelstraat stonden de laarzen.

mske stapte binnen en ze zaten ruim en ze zaten gemakkelijk en mske kocht ze. En moe vroeg of ze soms gek was, in die dure winkel?

mske en haar laarzen, ze waren in beige natuurleder, haden een crêpe zool en kwamen hoger dan haar knieën. En mske had nog nooit zo een makkelijk schoeisel gehad.

Zus was veertien toen de crêpe zool het begaf. En mske liet er andere zolen op zetten. Dat was fout.

Naderhand wrongen die laarzen en werden ze in de schoenenkast gezet. Wegdoen ging nog niet. Daarvoor was eerst de hulp van Machoechel vereist, die op zekere dag in de kast glipte en haar nageltjes geslepen heeft aan de lange benen van de laarzen.

Sedertdien heeft mske nog botten gehad, maar dat waren maar kortstondige relaties.