Op een morgen, heel lang geleden, stond mske op en had precies de mazelkes vanaf haar hals tot aan haar knieën en dat jeukte. Maar dat jeukte verschrikkelijk. En mske zei: “wat is dat?” want ze voelde zich niet ziek. En ze werd bang want ze dacht aan allemaal vieze beesten. En ze ging naar de apotheker om iets tegen de beesten en ze zei: “het kunnen toch geen vlooien zijn hé?” “Neen” zei de apother “het zijn spinnen”.

Nu is mske helemaal niet bang van spinnen, maar als ze zo beginnen moeten ze op hun tellen passen. Maar zulke kleine pukkelkes en zo veel? En de apotheker legde uit dat één spin veel eikes kan leggen en dat je die beebiespinnekes niet kan zien, want dat die zijn lichtgrijs en ó zo licht om zich door de wind te laten meevoeren naar hun nieuwe tehuizen. En de apotheker gaf mske een spray.

Thuis gekomen heeft mske het ganse bed op zijn kop gezet en de ganse spraybus er over gespoten.