Lang geleden, ik durf niet meer te zeggen hoe lang ik denk dat het is want de tijd loopt de laatste jaren sneller dan ik kan schatten, keken Luc en ik naar een film.

Het was een aaneenschakeling van voorvallen die alle op zich een verhaal vormden en waarvan we dachten dat het dat dus was: een film over allemaal losse voorvallen. Pas op het einde zagen we hoe het echt in elkaar zat.

We schrijven dan wel geen filmrecensies maar tegen elkaar zeggen we dan wel wat we er van vonden en dat was een eensgezind: “goed”.

Enkel jaren later maar toch ook al enkele jaren geleden, met herhaling van het tussenwerpsel van hierboven, zei Luc dat hij die film nog wel eens zou willen zien. Weeral waren we akkoord.

Dinsdagavond, bij het bekijken van het filmaanbod zei Luc: “weeral altijd dezelfde films die ze herhalen maar die ene, die geven ze niet!”

En gelijk heeft hij. Op die TV krijg je niets anders dan steeds weer dezelfde films die je, als je wil, vanbuiten kan leren.

Ik zal voor de zoveelste keer nog eens proberen aan de gegevens van die film te geraken, maar zonder titel, zonder naam van personages en zonder oorsprong lijkt dat haast onmogelijk.