Al weken, wat zeg ik, al maanden is mske op zoek naar iets passend om bij de eendjes op het schoenenkastje in de gang te zetten. Er ligt wel een lappeke, maar er stond niets op. Eerst had mske gedacht de fruitkorf daar te zetten, maar dat is enerzijds niet praktisch en anderzijds niet mooi.

Een fruitschaal of coupe, zoals moe dat noemde, kopen dat verandert niks aan het feit dat dat niet praktisch is.

Nu kreeg mske van iemand een bloempot, eigenlijk al meer een bloemstuk. mske is dan zo een kieken, die schrikt dan dat ze van iemand iets krijgt dat ze wat idioot reageert, maar eerlijk gezegd, mske is niet gewend van iets te krijgen. Dat tussen haakskes.

mske kreeg dus dat bloemstukske en ze zette dat ’s nachts op de hoofdbaluster van de trap en in de dag bij haar op het buro. Maar ze vreesde ervoor. Ze zei tegen Slow: “een keer vergeten en de Sloef krabt het kapot”. Ze nam die pot zelfs mee om te gaan eten. Best hoor want die ruikt zo lekker naar den …

Vanmorgen zei Slow: “wel gevaarlijk, op die hoofdbaluster, zo klaar om af te lopen … zou die niet passen op het schoenenkaske?”