Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Een museum met wat meer

Het is niet echt de bedoeling om, telkens wij een museum bezoeken, dat hier kond te doen. Maar aangezien wij nu aan een inhaalmanoeuvre begonnen zijn, volgen ze elkaar wel iets sneller op dan voorzien.

Er was het museum dat we wel eens zouden willen bezoeken, maar er stond geen datum op. Het kon en het mocht wachten.

Er kwam nog wat bij kijken. Luc had een waardebon van 10€ in een sportwinkel waar wij haast nooit komen en die waardebon zou zijn waarde verliezen ergens in augustus. De twee samen dan maar?

De twee samen.

We reden naar Drogenbos, naar het museum van Felix De Boeck1, boer en schilder en waar Luc nog eens aan herinnerde toen hij ergens in juni het artikel2 tegen kwam over “Een museum, een boerderij en een natuurgebied: FeliXart-museum in Drogenbos”.

Eigenlijk liep het een beetje anders, een heel beetje andersom. Luc had het over FeliXart-museum en toen ik het bekeek zei ik: “Ah maar, dat is dat museum van Felix De Boeck”.

En ergens heb ik een herinnering aan Felix De Boeck maar ik kan er de vinger niet op leggen.

En weeral konden we achteraf zeggen dat we blij waren dat we er waren.

Voorlopig staan volgende museumbezoeken maar eerst gepland in september alhoewel …

____________________
1 Felix De Boeck
2 VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2022/06/09/een-museum-een-boerderij-en-een-natuurgebied-felixart-museum-i/

Previous

De gradatie

Next

Van de grote goesting

12 Comments

  1. Ik google werk van Felix de Boeck, waar ik niet eerder van gehoord had, na de wiki via de link onderaan de pagina, en ik ben verrast. Ik had me natuurgetrouwe schilderijen van het landleven voorgesteld en niet de kleurige esoterische doeken die me worden voorgeschoteld. Ik kijk wat verder en lees dat De Boecks werk steeds religieuzer werd en conservatiever, en dat hij het romantische beeld van zes dagen boer en de zevende dag kunstenaar met enige handigheid heeft geschapen en in stand gehouden. Hij deed ook aan politiek, aldus onderzoeker Veltman, en was daarbij misschien niet de onschuld zelve. Hoe het ook zij, een vruchtbaar kunstenaar en een interessante kerel was hij!

    • ms

      Niet onschuldig? Ik denk dat niemand onschuldig is. Je zal altijd wel iemand vinden die de stok vindt om te slaan.

      Dat Felix De Boeck met politiek te maken had als kleinzoon van de burgemeester van Drogenbos? Daar moet ik geen opzoekingen voor doen. Dat is gewoon logisch.

      De Vlaamse zaak? Wel, ik ben eerst Belg, maar ten tijde van Felix De Boeck zou ik ook de Vlaamse zaak hoog in het vaandel hebben gedragen.

      En onder de oorlog portretten gemaakt van Hitler? Hij kon weigeren? Juist ja, en dat zegt men van Willy Vandersteen ook. Dat hij opdrachten van Duitsers kreeg. Ook in de oorlog moet je leven en overleven.

      Natuurlijk had Nederland dat probleem niet. Ze bleven in de eerste wereldoorlig neutraal maar zetten wel een dodendraad op de grens om zeker geen vluchtelingen binnen te krijgen.

      Een verwijt? Neen, dat was de tijdgeest. Alleen wordt die tijdgeest vergeten als men een ander wil neerhalen of er zelf beter van worden door een boek uit te brengen over iemand die lang genoeg dood is om geen weerwoord te kunnen geven.

      Ik keur niks af, ik keur niks goed. Ik leefde nog niet tijdens de oorlog en ik wil ook niemand tegen het hoofd stoten. Ik wil alleen in vrede en rust leven.

      Ik ben ook een opportunist dus? Al zegt men dat in mijn familie anders. Ze noemen me daar een ruziemaker, omdat ik niet inga op hun provocaties maar gewoon uit hun leven verdwijn.

      Gelukkig ben ik niet beroemd want ik zou ook niet graag in een boek afgeschilderd worden als een ruziemaker.

      Ik ga de verwijzing naar het artikel van BiograafPortaal volledigheidshalve hier onder bijvoegen, voor diegenen die absoluut negatief willen denken over een eenvoudig man met grote kunst in zich.

      ____________________
      * Artikel ter promotie van het boek “Sterven in het bed waarin ik geboren ben’. Felix de Boeck (1898-1995)” door David Veltman, uitgebracht juli 2021.

      • Goed dat je de link naar het artikel erbij gezet hebt. Ik wilde dat in jouw blog niet doen. Het onderzoek van Veltman laat zien dat De Boeck een gecompliceerder man was dan misschien menigeen denkt. Dat maakt hem wat mij betreft alleen maar interessanter. De discussie over goed en fout in de oorlog, WO2 dan, inderdaad, in WO 1 drukte Nederland zijn snor, woedt hier in Nederland ook nog steeds, hoewel dat wat op zijn eind lijkt te lopen. Nieuw thema hier is ons koloniale verleden en de slavernij.

        • ms

          Dat koloniale verleden speelt hier nu ook, al worden die twee oorlogen hier geen van beide vergeten. Dat is op zich niet slecht maar er wordt te veel uitvergroot wat op zich niet zo belangrijk is.

          Het waren uitzonderlijke toestanden waar geen richtlijnen voor bestonden. Passief blijven zit er nog steeds in. Je leest het vaak genoeg in de media bij maar weer een voorval waar de omstaanders niet tussenkwamen.

          Het is dubbel. Ik denk dan eerder zoals men ons leerde: “Oordeelt niet opdat ge niet geoordeeld zoudt worden”.

  2. De naam van de kunstenaar zegt me vaag iets… In ieder geval hebben jullie het weer naar jullie zin gehad in het museum en smaakt dat naar meer.

    • ms

      Dat smaakt zeker naar meer.

      Verwonderlijk hoe dat stukje boerenbuiten kon blijven bestaan zo dicht tegen Brussel, zo dat je in de boomgaard de ring rond Brussel zelfs kan horen.

  3. Die man zijn wikipedia heb ik even doorgenomen. Interessant personage. Mooie schilderijen. Het zal dat museum bezoeken de moeite waard maken.

    • ms

      Dat doet het zeker. Raar eigenlijk dat je in de stad een museum binnenloopt en door een gang op de boerenbuiten belandt.

  4. Een goed idee, blijf de musea bezoeken.
    De naam deed mij denken aan een biografie over De Boeck, waar zijn bewonderaars niet blij mee zijn. Dat doet natuurlijk niets af aan zijn kunst.

  5. elsjeveth

    Verslag van een museumbezoek dat de tongen losmaakt 🙂

    • ms

      Eigenlijk niet. Mijn vader vertelde het ooit al dat vlaamsgezinden in die naoorlogse tijd nogal snel de stempel meeloper opgekleefd kregen.

      Bij ons thuis mochten we niet aan politiek doen omwille van vaders werk maar verder heeft iedereen het recht op vrije meningsuiting.

Laat een reactie achter bij msReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén