mske heeft een redelijke termijn waarop ze dossiers aflevert. Die kennen al haar klanten. Eens vroeg Mr. Vander Clocken of het niet mogelijk was een dossier eerder te hebben. Omdat de dossiers van Mr. Vander Clocken toch meestal sneller weg zijn dan die redelijke termijn zei mske dat het goed was. Sindsdien heeft Mr. Vander Clocken dikwijls een specialleke. Deze keer ging hij te ver. Hij vroeg of het mogelijk was het dossier gisterenavond binnen te sturen en het vandaag al terug te krijgen. mske zei: “njet”. Misschien raakt het af, best mogelijk, logisch gezien wel, maar mske haat die stok achter de deur. Want er zijn altijd de onverwachte tegenslagen. Al was het gewoon de elektriciteit die uitvalt.

Weekends na mekaar hebben ze hier opgeofferd om de drukke periode op te vangen en de vele dossiers van Mr. Sloddermans op tijd buiten te krijgen. Weekends! Vanmorgen belde Mr. Sloddermans om te zeggen dat mske wel veel achterstand had. mske steigerde. Want dat ligt aan zijn bediende die het vertikt de dossiers af te werken als mske die in haar mailbox deponeert. Hij zegt dat hij dat zaterdag eens zal nazien en haar bellen. Ze is zaterdag toch thuis? mske zegt dat ze ’t ganse weekend weg zijn. En dan zegt die lorejas: “heb jij geluk dat je op weekend kan gaan”.  mske had hem door de telefoon kunnen halen. Maar ze zal vanavond eens een lijstje maken van de dossiers waarvan ze de bijkomende informatie wel vroeg maar niet kreeg en die hier op het buro in haar weg en in het stof liggen te liggen.

De andere heeft geen naam, toch niet op het blog, gewoon omdat hij niet dikwijls komt. Ze zien hem hier opduiken en weten dat de drukke periode er aan komt. Want alleen als hij niet bij iemand anders terecht kant kent hij ons emailadres. Die zond nu een mail met een prijsaanvraag en de vraag wanneer hij zijn dossier kon terughebben als hij dat op 24 december ’s avonds binnen stuurt. Het was namelijk dringend. mske stond perplex. Ze mailde hem terug dat dat pas kon in de eerste week van januari. Oh zo! Als ze al zou willen werken in de week tussen kerst en nieuw zal het toch voor andere redenen en/of meer frekwente klanten zijn en dan moeten ze nog een hele goeie reden hebben. Nog eens oh zo!

Want Slow en mske zijn niet zinnens te werken gedurende die week. Er zijn redenen genoeg voor. Amke en Ella komen, niet de ganse week maar toch het overgrote deel ervan en ook die vrijdag wil mske volledig vrij houden want dan komt Broer ’s avonds oudjaar vieren.

Sinds deze week is er nog een goeie reden bijgekomen om eens een week niets te doen. Bij manier van spreken dan.  In 2005 kreeg mske een muispols, dat kwam door het muizen met haar rechterhand. Toen is dat uiteindelijk opgelost geraakt met een inspuiting met cortisone. Sedertdien muisde mske links. Sinds ze die laptop heeft staat de muis terug rechts. Oorzaak?  Misschien, misschien niet, maar vorige maandag kreeg ze pijn aan de nagel van haar rechter pink, daarna aan de nagel van haar ringvinger, daarna stekende pijn in haar  rechter pols, daarna pijn bovenop haar hand in de lijn van de pols naar de pink, daarna in de volledige pink en die werd zelfs dik. Gisteren trok dat, soms tot in haar elleboog en ze voelde het met momenten zelfs in haar schouder. 

Slow heeft er gisteren twee keer Algipan aangewreven en is het al veel beter. Eigenlijk zou mske haar hand nu moeten laten rusten maar dat kan natuurlijk niet, maar als het zelfs betert na een drukke dag zoals gisteren dan is het blijkbaar zo erg nog niet.

In elk geval, morgen als het dossier van Mr. Vander Clocken af is, leggen ze er hier ten laatste tegen de middag de blok op.

Foert!