Waar de ene kleindochter geïnteresseerd is in boeken en kerstmarkten moesten we toch efkes zoeken waarmee we de andere kleindochter konden plezieren.
Uiteindelijk was het Luc die met een grapje tot de kern van de zaak doordrong.
We zijn met haar gaan shoppen … in Wijnegem Shopping Center (dat nu blijkbaar “Wijnegem – Shop Eat Enjoy1” heet).
Toen Kleindochter vorig jaar vroeg of we voor haar Lebkuchen konden meebrengen vanuit de Eifel, deden we dat. We vonden er bij Edeka in Ulmen maar ook in het parkwinkeltje, dat een Rewe is.
Nu had ze dat dit jaar niet gevraagd maar we hadden wel in het parkwinkeltje rondgekeken, zonder resultaat. En toen we thuis waren zei ze het. Ze zei: “Als jullie nog eens in Duitsland zijn …”
Maar nu vond ze ze zelf op de Kerstmarkt in Eupen. En waar Luc en ik er vorig jaar niet happig op waren, vonden we deze wel lekker.
En terwijl we ons dan toch thuis koest zaten te houden, ging ik nog maar eens dat recept bestuderen en stond ik even later met mijn zelfde vingers in mijn zelfde haar als vorig jaar omdat bepaalde ingrediënten wel degelijk Duits zijn en er te veel verschillende mogelijkheden te vinden zijn op internet.
Na veel denken en peinzen vond ik een oplossing, een te zotte oplossing, maar toch, ik zou ze even aan Luc voorleggen. En ik vroeg: “Wat zou je ervan denken als we nu eens in de auto zouden stappen en naar Duitsland rijden om die ingrediënten. Dan kan ik zien wàt er nu juist in dat Lebkuchengewürz zit”.
Wie nu denkt dat Luc me gek verklaarde vergist zich. Hij sprong recht en vroeg: “Zijn we weg?” Dat deden we niet. We hebben tot de volgende ochtend gewacht. En ondertussen vond Luc ook een Rewe Center. En dat is nog geen klein bier want … er is een verschil tussen een Rewe supermarkt en een Rewe Center1. De eerste heeft een oppervlakte van 500 tot 3.500 m² mààr het tweede heeft een oppervlakte van 3.500 tot méér dan 6.000m².
Dat is dus ruimte genoeg om verloren te lopen op zoek naar een zakske of pakske of dooske Lebkuchenkruiden en nog een paar kleinigheden. Maar dat viel mee, het ging echt vlot. Enkel en alleen vonden we er geen kant en klare Lebkuchen. Die haalden we dan maar wat verder bij de Aldi.
En nu kunnen we Kleindochter verblijden met het nieuws dat ze het hele jaar Lebkuchen kan eten, mocht ze dat al willen. We kunnen ze zélf bakken.
____________________
Nadat ik, een dag later dan het log verscheen, een reactie vond van Meninggever waarin hij vond dat men gelijk heeft dat men van kerstmarkten wegblijft, zie maar Maa… heb ik daar op gereageerd. Nogal nutteloos eigenlijk aangezien al het een oudbakken log was.
Nadat we aan de telefoon een lichte hint: “Ge zult maar in Maa… zijn” hoorden, besloot ik mijn reactie in een nieuw log te gieten. De reacties laat ik gesloten, want daar heb ik pas mijn buik van vol is genoeg over gepalaberd.
Nee. Zo zie ik het niet. Ik geef je dan ook geen gelijk. Als we toegeven aan terreur wint terreur.
Op concerten zijn er al aanslagen geweest, zie Bataclan in Parijs. Dus niet meer naar een concert?
Op sportmanifestaties ook al. Ook niet meer gaan?
Op de luchthaven van Zaventem? Niet meer vliegen?
Moet ik verder gaan? De Metro in Brussel en London? In supermarkten?
En dan blijf je thuis en stort je huis in. 😐
Trouwens, Wikipedia heeft een completere lijst van aanslagen1.
____________________
1 Wikipedia
Maar … ieder zijn mening natuurlijk.
Er was een tijd dat ik bovenstaande banner wel elke kerstmis op het blog zette. Ik ben ermee gestopt toen er commentaar op kwam. Men vond dat ik die wens niet mocht beperken tot de mensen van goede wil. En ja, misschien kon er beter staan: “Vrede op aarde aan alle mensen op aard”. Die van slechte wil vallen dan ook sowieso uit de boot.
En ik probeer dat verschil ook niet meer uit te leggen. Ik heb al lang genoeg geleefd om te weten dat een mens nooit voor iedereen kan goed doen.
Nu mijn vroegere hoop op blijvende vrede is gesmoord, zie ik het wat kleinschaliger.
We wensen iedereen dan ook prettige, vredevolle en gezellige kerstavonden en -dagen … en houd de grinchen buiten.
Gisteren was het hier bij ons het stormke wel
De regen sloeg hevig en de wind waaide fel
Bij tijden werd het buiten zo donker als hel
Een kerstkaart naar de postbus brengen … rap en snel
Met jas en bottinnen waaid’ik nog uit mijn vel
[© ms – 23 december 2024]
Ergerlijk is het als je tijdens je slaap wordt gestoord door een “piep”. En dan denk je: “Droom ik nu dat ik een piep hoor?” Maar dan hoor je die opnieuw … en opnieuw en opnieuw …
En dan word je natuurlijk goed wakker en ga je je afvragen vanwaar dat komt. En dan zie je dat het flikkerlampje van de rookmelder altijd vergezeld is van dat geluid. Ter verduidelijking: die gaat niet af hé, die piept alleen maar op het ritme van die flikker.
En dan zeg je: “Luc, de rookmelder piept”. En dan loopt Luc in putteke nacht over de overloop om het trapje te halen en het ding tijdelijk te ontmantelen, om daarna het trapje weer weg te brengen zodat we er in het duister niet over zouden vallen.
…Probeer daarna maar terug in slaap te geraken.
Omwille van een belofte die ik mezelf al jaren geleden deed en die nu wel wat aan dringendheid heeft gewonnen, wil ik absoluut hier in de buurt wandelparcours vinden van een 20-tal km.
Nu hebben ze bij Domein Bovy een mooie wandeling van 9km die voor een groot deel naast het kanaal loopt.
En laatst bij de wandeling van Herkenrode, ook 9km, liepen we ook een aantal kilometer naast dat kanaal.
Als ik nu beide wandelingen aan elkaar verbind kom ik wel degelijk aan 20km.
Kunnen we dan niet ineens gewoon naast dat kanaal 10km heen en 10km terug gaan wandelen?
Dat zou kunnen, maar dat is vlak. En die welke bij Domein Bovy vertrekt heeft een bijkomend voordeel, die heeft een steile bergop.
En die Wilde Endert, die loopt dan wel bergaf, maar we kennen die Eifelers wel. Die gaan eerst met stukskes steil omhoog om dan te sneller te kunnen dalen.
Het begon ooit, vele jaren geleden, toen onze Duitse vriend het had over een kerstmarkt in Aken en wij daar met hem naartoe trokken. Het was gezellig, sfeervol, kerstig en speciaal.
Pas enkele jaren later doken de eerste kerstmarkten bij ons op. Ze waren ontgoochelend koud en weinig gezellig. Ze vormden geen geheel maar allemaal aparte kraampjes en elk voor eigen gewin.
Pas ergens in het begin van deze eeuw zijn Luc en ik een paar jaar na elkaar naar die van Brussel gegaan. Uiteindelijk werden we die beu. We gingen ook eens naar die van Antwerpen, die zei ons niks. En die van Leuven was het toch ook niet helemaal. En we gingen niet meer.
Pas toen Kleindochter er over begon, net vóór corona, gingen we terug eens wat rondkijken, maar wel naar de wat beter gerenommeerde.
Vorig jaar jaar vond Luc de kerstmarkt van Eupen. En die beviel ons zeer goed, beter dan verwacht.
Dit jaar gingen we, zoals verteld, naar die van Maredsous, zoals verteld. Die was erg goed, een beetje meer Fransgetint met allerlei soorten artisanale producten uit het Zuiden, maar toch wel gezellig, ondanks de drukte.
Uiteindelijk zijn we dan toch maar na een boekenverkoop, doorgereden naar die van Eupen ook.
Ik lees nu in het Nieuwsblad dat die van Leuven zo goed is, met een toren1 met een bar -of twee- er in. En op de foto zie ik ook een reuzenrad. Zouden we gaan? We kunnen nog tot zondag. Ik denk het niet. Ze noemen het een authentieke sfeer maar zo klinkt het niet echt.
Ondertussen is die van Brussel dan geen kerstmarkt meer, maar heet ze “Winterpret” en lees je heel andere commentaren over overlast wegens te groot en hordes dronken toeristen die wildplassen en over één grote braspartij.
Zijn wij nu eigenlijk te rap content met gewone kerstmarkten, genietend van de geur, met een braadworst en wat Glühwein -of chocomelk- tussen mensen die daar ook content mee zijn. Voor ons moet het allemaal niet zo groot en spectaculair worden, want daar komen vodden van.
____________________
Vandaag zouden we naar Oostende, naar Mu.ZEE, Full House gaan zijn. Het stond op de agenda. We gaan niet.
Luc loopt nu al haast een week met een kwalijke hoest rond, die nu eindelijk toch wat betert en de laatste dagen heb ik de indruk dat er bij mij ook iets aan het broeien is … al hoop ik dat ik enkel last heb van de aangekondigde winterdip1. Daarvan ga ik niet blaffen en krijg geen loopneus.
Oostende, Mu.ZEE en dat Full House kunnen echter niet al te lang meer wachten. Ze sluiten de deuren op 5 januari 2025 en die gaan pas drie jaar later terug open, al is het dan waarschijnlijk op een andere locatie.
____________________
Powered by WordPress & Theme by Anders Norén
Zoek
