Vroeger ging je naar de winkel en kocht wat je nodig had, dat kan blijkbaar niet meer. Alles moet vooraf besteld en betaald worden en de klant is achteraf de dupe.

Ooit heeft mske daar problemen over gehad in een lingeriewinkel. Het ding was niet in stock en moest besteld worden. mske doet niet graag kleine wasjes op reis en wou dus een grotere voorraad. Ze betaalt en als ze op reis vertrekt zijn die dingen nog steeds niet toegekomen in de winkel. Dus toch wasjes op reis.

Na de eerste week van haar reis belt ze Zoneke op en vraagt of hij even langs de winkel wil passeren. Indien de bestelling niet binnen is wil mske namelijk haar geld terug. Zoneke belt … de bestelling is niet binnen maar hij kan dat geld ook niet terugkrijgen want dan klopt de kas niet meer.

mske zucht en begrijpt dat ze weer met haar hoofd tegen de muur loopt.

Eens thuis stapt ze naar de winkel, de bestelling is ondertussen zes weken oud en zo een abnormaal model is mske nu ook niet. De dame vertelt haar poeslief dat de bestelling niet binnen is en zegt effectief dat mske haar geld niet kan terugkrijgen omwille van een kas die dan niet klopt. En mske zegt dat dit nonsens is; die dingen zijn niet binnen, zijn nooit ingeschreven maar het geld wel, dus klopt die kas effectief niet, maar in de omgekeerde zin. De dame zegt nog altijd even poeslief: “En toch kan het niet”. Waarop mske zich omdraait en zegt: “OK goed, dan stap ik nu naar de politie hier rechtover en dan kan U binnen een halfuurke aan hen eens haarfijn uitleggen hoe dat nu juist in mekaar zit want ik snap het nog niet”. De dame trekt haar schuif open, geeft mske het geld en zegt: “Je ziet wel dat wij niet moeilijk doen”.