Toen mske deze morgen haar ogen opentrok was het eerste dat ze merkte dat Slow er niet meer was. Het tweede was de wekker die zei dat het 9.30u was. Enerzijds vond ze het jammer dat Slow er niet meer was want ze vindt het zalig om zich daar nog eens extra tegen te nestelen. Anderzijds bedacht ze dat het stoveke al zou branden en het ontbijt al klaar zou zijn.

Ze haastte zich naar beneden en toen ze de deur opentrok stond hij net haar tas thee in te schenken. Ze moest enkel nog aanschuiven. Maar ze heeft hem eerst wel eens stevig vastgepakt want zo iemand vindt ze nooit meer.