Vandaag een heel triest verhaal gehoord. Zo in- en intriest dat er geen woorden voor zijn.
Het navertellen zou ergens op sensatiezucht lijken en dus wil mske het niet.

En bovendien lopen er op deze wereld zulke hardvochtige mensen rond die er nog zouden van genieten, nog eens met een zware bottin tegen die gevoelige plaats te stampen. Dus gewoon even stil zijn en een kaarske branden.