mske en Slow hadden besloten met Zus uit eten te gaan naar het kleine leuke restaurantje. En Zus was blij. En owee, het kleine leuke restaurantje was dicht, zonder vermelding waarom en de enige die het niet zo erg vond was Zus. Néén die zei: “maar er is toch nog dat ander … dat waar we voor jouw verjaardag eens geweest waren”. En daar was nog juist geteld één tafeltje vrij.

Nu ja, het was een leuke avond en bovendien bleek de zaak nog een fles blanc de blanc kado te doen aan elke jarige die er ging eten en die vergezeld was van twee of drie personen.

Het was de derde keer dat Slow en mske daar gingen eten en telkens is het anders maar steeds is het voor herhaling vatbaar.