- 42 jaar moe = alleen opgelost.
- De kidnap = alleen opgelost.
- “Het” = alleen opgelost.
- “Het ding” = alleen opgelost.
- Het erge …
En geen van deze zaken waren futiliteiten. Oooooh ja … sedert vier jaar is alleen niet meer zo alleen, sedert vier jaar is er hulp van een man, een kat en een blog.
En ben ik daarom nu boos? Neen hoor, want ik ben een groot meiske! Ik kan dat alleen.
En dan maar in zitten met een ander zijn miserie. En ik relativeer toch o zo rap, dus zal het wel zo erg niet zijn zeker?
En dan, dan halen ze uit, net of het hunne wel belangrijk is en dat van mij niet niet. Wel ik zal ook eens iets zeggen:
Moedeloosheid is als een spons, die groter wordt door tranen.
Het is niet de eerste keer dat we ’t zeggen, het zal ook de laatste keer niet zijn, maar als je met mij niet kan leven, leef dan zonder mij, maarBlijf dan met je fikken van mijn leven af ook!
Wat denkte daarvan?