De eerste!

Wat is dat toch met die mensen, die om de haverklap zeggen: “wat gaan de Nederlanders daar nu weer van denken?” Dat snappen wij niet. De Nederlanders mogen denken over ons, wij mogen denken over hen. Logisch als je buren bent. Maar zijn er werkelijk zulke grote verschillen? Wij denken van niet.

En bovendien vestigen steeds meer Nederlanders zich net over de grens.

Het zal hier toch nog zo belachelijk niet zijn niewaar? Of verschuilen diegenen, die op die manier uit de hoek komen, zich enkel achter de Nederlanders, als er bepaalde dingen gebeuren, die niet echt met hun opvatting stroken? Dat is pas belachelijk.

Wat zouden de Nederlanders daarvan denken?

 
De tweede!

Op tien juni moeten studenten geen bijzitter zijn.

Anderzijds zijn er mensen die niet gingen bijzitten, zelfs met een papierke van de dokter, nu bestraft, want ene of andere oelewapper heeft verklaard dat zwanger zijn, noch borstvoeding ziektes zijn.

Studeren dus wél?

 
De derde!

Mensen die hun zeven maand oude baby verloren in een zwaar verkeersongeval, veroorzaakt door een smerige zatlap, die worden voor het gerecht getrokken omdat “het kinderzitje niet juist bevestigd was”. Dat het kindje in het zitje bleef zitten, dat het zitje op zijn plaats in de auto bleef, speelt geen rol. Neen, ze willen die mensen niet stigmatiseren, ze willen enkel een sein geven aan andere ouders.

Een sein geven aan smerige zatlappen, dat hoeft niet … die lopen enkele uren later, als ze hun roes hebben uitgeslapen al terug rond.