Slow en mske hebben dus donderdagavond naar Metro met Eddy Murphy gekeken en toen mske daarna haar commentaar formuleerde over onsterfelijkheid en slechtmikkende flikken, flapte ze er zomaar onnadenkend “dat is al zo erg als Murdoc”. “Murdock?” vroeg Slow. “Jaja Murdoc” zei mske “die kerel die onsterfelijk was bij MacGyver”. “Murdock zat in the A-team” wist Slow. “Bij MacGyver ook” zei mske maar begon toch te twijfelen of die slechterik wel Murdoc had geheten. En uiteindelijk welk belang heeft dat, dus gingen ze daar maar niet verder op in.

Maar gisteravond, na het deugddoend stappeke in het veld en het even deugddoend doucheke daarna, tijdens het pozeke verloren verpozen, riep mske toch maar efkes google aan.

Ze herinnerde zich de smalende uitlating van jaren geleden van Zoneke die haar zei dat in MacGyver ene onsterfelijk was, ze herinnerde zich Zoneke die haar riep om eens te komen kijken naar een kerel die van de bergen stort en terug komt, in een brandend huis blijft en terug komt, … “Voila sé” dacht ze “dat mijn geheugen mij niet in de steek liet”. Want wat was het resultaat? Terwijl in “the A-team” ene Murdock, ofte Dwight Schultz, rondliep, had je bij MacGyver Murdoc en die werd gestalte gegeven door Michael Des Barres.

En wat weet het internet over deze Michael Des Barres te vertellen? Hij was niet bepaald een groot voorbeeld als het op drugs en verslavingen aankwam, hij was een beetje een duveltje doet al want hij is in tal van films en feuilletons opgedoken en is rockster geweest en schreef -of schrijft- muziek. Bovendien is de man markies. Baronnen en graven bij de vleet maar dit is de eerste keer dat we iemand “markies” horen noemen, behalve de markies van Carabas dan, maar dat is een ander verhaal.