Iedereen zal wel weet hebben van al die olifantjes in Antwerpen. Maar of iedereen weet heeft van die wedstrijd waarbij je als eerste prijs een olifant met een diamant, met een waarde van 3.000€, op zijn kop kon winnen of een kaske met vier van die miniatuur-olifantekes in, dat weten we zo nog niet.

In elk geval Slow en mske wisten dat en ze gingen, uitgerust met de vragen, in Antwerpen op stap. Ze losten alle vragen op, behalve die over die van de waterkeermuur. Dat was een meerkeuzevraag die luidde: “hoe hoog is de huidige waterkeringsmuur: 90cm, 1.20m, 1.50m”. Maar Slow en mske hadden geen meter bij. Maar op ’t zicht was toch al te zien dat geen van die drie afmetingen klopte. In elk geval tekende mske maar een lijntje op haar bovenarm, of beter mske zei dat Slow dat moest doen. Ze zouden dat thuis dan wel nameten.

Ze zullen die olifant met zijn diamant op zijn hoofd niet winnen. Die andere olifantjes ook niet trouwens. Neen, want thuis zagen ze dat er de hopeloze schiftingsvraag over het schatten van de antwoorden bij stond en als mske schiftingsvragen van dat soort ziet dan gedraagt ze zich een beetje geschift en zegt ze: “daar doe ik niet aan mee”. En zodoende heeft ze dat streepke op haar arm niet nagemeten en hebben ze het antwoordformulier niet ingezonden.

Eigenlijk zou ik dat wel gevaarlijk gevonden hebben, zo een olifant in huis, niet om de olifant maar omwille van diegenen die die diamant in hun pollen zouden willen krijgen.

Voor de geïnteresseerden, dat streepke is al lang afgewassen en de hoogte van die waterkeermuur is zo tussen 1.30m en 1.45m in, het hangt er wat van af of je op een plaats staat waar de kasseikes gelijk liggen oftewel met puttekes en bultekes.