Slow graaide in de buroschuif en zei: “ik moet nog efkes in de citroën zijn” en kwam even later met een donderwolk boven zijn hoofd terug binnen.

Hij vroeg “waar zaten de fluovestjes in de XM?” “In een goud met zwart plastic zakske in het vak achter de passagierszetel” antwoordde mske. Slow ging nog maar eens kijken in de XM.

Al “maar waar zijn ze dan nu?” mompelend kwam hij terug binnen. Maar dat wist mske niet, want sedert de laatste vaart is ze niet meer in de XM geweest. “Ik dacht er net aan dat ik die nog niet gewisseld heb” ging hij mopperend verder “en nu vind ik ze niet”. “Waar heb je de zaken uit de citroën gelaten?” vroeg mske. “In het kot” zei Slow “maar dat heb ik daarna nog wat opgeruimd toen ze die kolen kwamen leveren”. Hij ging dus nog maar eens kijken.

“Net zoals altijd, als je wat moet hebben dan is het er niet” kwam hij terug binnen. mske dacht luidop verder: “waar zijn de kaarten?” want die zaten in het vak achter de bestuurderszetel. “Ook in die koffer in het kot” zei Slow “maar daar zitten ze niet bij”. “Je hebt de sjaal van de kwibussen wel binnengebracht” zei mske “wat heb je dan met de rest gedaan?” want die sjaal van de kwibussen stak al geruime tijd, net als de fluovestjes, ongebruikt in dat vak.

Slow keek en dacht. “Ik zal nog eens gaan kijken” zei hij. Hij kwam glimlachend binnen en zei: “ik had ze al onder de passagierszetel van de nieuwe oude auto gelegd.