De eerste herinneringen die mske heeft aan cafés dateren pas vanaf ze een jaar of 7 was. Ervoor had ze er nooit mee te maken gekregen. Maar toen in dat dorp kon het gebeuren dat je in de kerk de mis zat te volgen en de koster het geluid van het café aan de overzijde niet kon overzingen. Sedert die tijd werd mske dan ook voorgehouden dat cafés des duivels waren en dat ze die best met een grote boog kon mijden.

Dat er in het café naast huize mske wel binnengegaan werd, werd nooit expliciet uitgelegd maar had te maken met het feit dat het hier een achterkozzen van moe betrof. De man deed in bouwmaterialen en de vrouw had het café. En ja, daar mochten zelfs mske en Broer en Broerke mee naartoe. Eén herinnering heeft mske daaraan. De mannen waren aan het pitjesbakken en Broerke, zo een pagadder van een jaar of drie, liep rond en op zeker moment zag moe hem iets op een tafel zetten en zijn lippen aflikken. De pint op de tafel was leeg. Volgens de eigenaar van die pint was die vol geweest. Of dat zo was, of de man overdreef, zal nooit iemand weten. Maar Broerke heeft er geen blijvende schade aan overgehouden.

Toen ze in 2007 nog eens in het dorpje was zijn ze dat cafeetje rechtover de kerk binnen gegaan, maar dat hebben we al verteld.

Jaja, en wat is nu oorzaak en gevolg?

mske wil niet als eerste een café binnengaan. Ze gaat wel binnen maar als tweede of zo omdat ze er een hekel aan heeft dat als iemand binnenkomt iedereen ineens zijn hoofd gaat draaien en die eerste ja, die loopt recht in het vizier. En dat heeft wel met cafés te maken en niets met schuchterheid, want bij frietkoten en sjieke tavernes heeft ze dat niet.