Ik weet niet of ik het al vertelde. Als ik het nog niet deed, doe ik het nu. Ze hebben hier zoveel werk dat je eigenlijk over teveel werk kan gaan spreken. Zodoende worden hier de laatste tijd nogal wat weekends opgeofferd. mske heeft veel meer deugd van vrije dagen als ze niet moet zitten plannen en plannen om te zien of ze alles binnen de gevraagde tijd verwerkt krijgt. Het vorige weekend stond dus ook ingekleurd als werkweekend.

Vrijdag namen ze echter een snipperdag. Ze trokken ’s morgens al vroeg naar het Boekenfestijn en daarna naar Ella.

Zaterdagmorgen ontwaakt mske met een blok beton in plaats van een maag. Dat hebben we wel al meer gezegd, dat die maag van mske zo van tijd tot tijd de rebel uithangt, maar de laatste jaren is dat op te lossen met een pot cola of twee en klaar. Zaterdag niet. Zaterdag deed die maag wat ze heel lang geleden wel meer deed. Ze weigerde. Zelfs na een hele fles cola.

Vroeger, zo een tiental jaren geleden, had mske dat meer. De dokter had toen van een milde vorm van migraine gesproken. Maar mske begreep niet waarom dat een milde vorm genoemd werd aangezien ze zich daarvan zo doodziek kon voelen en ze begreep ook niet waarom dat altijd in het weekend moest zijn, waarop de dokter haar een folderke gaf waarin dat allemaal beschreven stond. Dat folderke is hier nog ergens … mogelijk … misschien, maar in elk geval, aangezien mske dat niet meer nodig dacht te hebben, weet ze dat helemaal niet zijn.

Feit is, zaterdag was het van dattem. mske sliep enkele uurkes in de namiddag. Daarna is Slow nog snel naar het buurtwinkeltje gereden om een paar pilsjes. Wat cola niet kan, kan een gistdrankske misschien wel. mske houdt helemaal niet van pilsjes, maar nood breekt wet, al was het dan onverrichterzake. “Het blok er op” zei haar maag en dat bleef zo.

Zondag, van het zelfde laken een broek. Niet dat mske beterschap had verwacht. Ze kent die gemene doerak al een beetje. In de namiddag ging ze nog maar enkele uurtjes slapen en daarna ebde het stilaan weg.

Al was het gisterenmorgen nog niet helemaal over, want de koffie ging haar tegen, maar werken lukte wel. mske heeft al wat afgefoeterd op die maag ja. Gefoeterd dat ze heeft.

Waarom dat nu zoveel belang had? Het is vandaag de vijftiende. Facturatiedag en twee dagen minder gewerkt is een hap uit het facturatiebedrag. Gelukkig was er nog Slow om de zaken draaiende te houden.