mske stapte de trap op, ze ging slapen. Slow kwam haar achterna en zei: “tuttefrut”.

Waarom zei Slow nu: “tuttefrut?” Noemt hij mske zo? Maar bah neen, Slow heeft wel een koosnaamke voor mske, maar dat is niet tuttefrut.

Waarom zei Slow dan: “tuttefrut”? Tja, dan kan je je eigenlijk afvragen waarom mske dat: “sjik”, werkwoord: “sjikken” noemt en niet kauwgom. Komt dat uit haar kinderjaren toen er een merk kauwgum bestond dat “Chiclets” heette en waar Broer zo gek op was. Het bestaat blijkbaar nog. Want daarvoor pruimden de mensen … op pruimtabak.

Wou Slow nog een kauwgom in de avonduren, zo net voor bed?

De verklaring is simpel, mske had een briefke voor de Colruyt geschreven en ze had Slow gevraagd: “weet jij nog iets?” Dat had hij niet.

Maar bij het naar bedde gaan wist hij nog iets! Tuttefrut!

Nu zit Slow niet constant te kauwen, hij neemt die enkel mee naar de evenementen en was een dik half jaar geleden nogal mopperig komen vertellen dat onze Colruyt zijn favoriete tuttefrut niet meer had.

Op een zonnige transferdag, die ze in een Nederlandse stad doorbrachten, stapten ze het plaatselijke Kruidvat binnen en wees Slow naar een rek en zei: “tuttefrut”.

En ja, daar had zijn favoriete kauwgum gestaan en in een reuzeverpakking dan nog wel. Hij is er een half jaar mee toegekomen. Maar ook aan reuzeverpakkingen komt eens een eind.

mske heeft hem gisteren in de Colruyt overhaald om die van het huismerk eens te proberen. Dikwijls vallen die producten mee.

Vandaar de titel.