Ik ben altijd een voorstander geweest van vogeltjes in de tuin, al kan je onze berg niet echt een tuin noemen.

Toen we hier kwamen wonen, vlogen de zwaluwen in en uit de aanbouw. Sedert de werken aan het dak in 2007 komen er geen zwaluwen meer. Elk jaar opnieuw zeg ik dat we zwaluwennesten gaan kopen en ze ophangen, niet meer in de aanbouw maar tegen de aanbouw met een soort van valse dakgoot erboven. Ieder jaar weer! Maar telkens te laat. De zwaluwen zijn namelijk al hier als ik er aan denk.

Ook de mussen die indertijd tussen het dak en de dakgoot nestelden zijn bij die werken verdwenen.

Enkel de merels bleven ons trouw.

Nu dit jaar zagen we eindelijk meesjes op de voederbollen en we hingen een mezenhuizeke, natuurlijk weer veel te laat. Maar het hangt. De beestjes kunnen er aan wennen en tegen volgend jaar komt dat wel in orde.

Toen we dat mezenkastje kochten, hingen daar ook mussenvilla’s, maar aangezien we toch geen mussen meer zagen …

Twee dagen voor O.L.H. Hemelvaart, lagen we -lam en lui- naar de TV te kijken toen Luc ineens zei: “er zitten vogeltjes op de planken, ik denk dat het mussen zijn”. Het waren mussen.

Vandaag halen we een mussenvilla. Zo kunnen ze er ook aan wennen. We gaan trouwens ook een zandbak voor de mussenpopulatie -van momenteel 2- voorzien.

Misschien ook zo snel mogelijk die zwaluwnesten in orde brengen, dan kunnen die het ook al eens bekijken.