Ik kan dus niet meer wenen, janken, huilen, bleiten, … of hoe je het fenomeen waarbij het water uit je ogen stroomt ook wil noemen. Het lukt me niet. De voorlaatste keer was begin 2006, de laatste keer 2011. En vroeger was ik ook al nooit een snotteraar geweest.

Ik mis dat, dat gevoel van opluchting als je alle ellende uit je hoofd voelt vloeien en je daarna pakken lichter voelt. Maar het gaat niet.

Er werd me aangeraden me eens af te zonderen en me eens lazarus te drinken, maar dat vind ik geen optie. Als het al zou helpen, zou ik achteraf nog met koppijn blijven zitten op de koop toe want ik ben geen drinker.

En nu blijkt het toch wel waar te zijn zeker, dat eens goed huilen oplucht. En voor een groot deel van de mensheid is het waar als het in de gazet gestaan heeft, maar ik had die gazet helemaal niet nodig om dat te weten.

Eens goed bleiten is een luxe, maar aanleidingen zoals die van 2006 en 2011 kan ik echt wel missen.