Dat het Zwin al een poos dicht is, is algemeen geweten. Dat ze binnenkort terug opengaan misschien ook wel. Maar voor ons komt dat in elk geval te laat. Nu toch.

Het hield ons vorige donderdag niet tegen om van de dijk van Het Zoute naar het Zwin te wandelen.

Onderweg kwamen we enkele vreemde vogels tegen.

Van de eerste heb ik geen foto. Hij snorde ons op de wandeldijk voorbij in een golfkarretje, gekleed in zijn bad- of kamerjas. Wat later bij het het kunstwerk “Hospitality van Barry Flanagran” -door Luc gewoon: “het konijn” genoemd- zat hij gemoedelijk zijn gazet te lezen. Een foto nam ik dus niet. Misschien had hij wel ingestemd als ik het vroeg, maar pas achteraf dacht ik daaraan.

Het was warm daar aan het strand. Ik had mijn mouwtjes onder de riemen van mijn rugzak gestopt. De zee was groen.

En er lag iets op het strand. Ik kon echt niet denken wat dàt kon zijn. Ik zoomde zoveel mogelijk in en nam een foto. Wat het was, zag ik pas later. Hij had maar één zwarte sok aan, maar het was niet aan zijn voeten. Die foto, het spijt me zeer, is niet voor het blog bestemd.

Volgende keer dat we het Zwin bezoeken zal het open zijn, al zijn er dan weer plannen om het uit te breiden.