“Wat een lege hoek” denk ik en ik bedenk dat ik dat vorig jaar ook dacht. Daar waar de kerstboom stond lijkt het nu ineens zo leeg.
Eigenlijk zou daar best nog wat kunnen staan, een standbeeld of een grote groene plant bijvoorbeeld.
Tja, de kerstboom is dus weg. Die staat gewoonlijk van de dag na Sinterklaas tot de dag na Driekoningen.
Dit jaar was een eigenaardig jaar. Hij stond er merendeels voor ons beidjes alleen, de deur werd niet platgelopen. En we vergaten de lichtjes al eens aan te steken. Ik vraag me dus af waarom ik er nog tijd in steek.
Volgend jaar niet meer? Ik denk het niet, want ik heb al gedacht: “volgend jaar doe ik het zus” en “dat moet zo”.
Het is ook niet dat ik het als een verplichting ervaar, zelfs niet als een jaarlijkse gewoonte. Er zijn jaren geweest dat er geen kerstboom stond. Maar sedert die keer in 2008, hebben we geen jaar overgeslagen.
Misschien zit er toch wel enige magie in deze periode van het jaar. En zoveel tijd neemt het nu ook niet in beslag.
Bertie
Goedemorgen vroege vogel 🙂
Van de andere kant is de ruimte weer prettig.
Wij hebben wel altijd een boom gehad, ook als we weggingen. De laatste jaren twijfel ik. Man is er niet meer, alleen voor mezelf dan maar?
Later ben ik blij dat hij er staat, de lichtjes en kaarsen zijn ontspannend. Na 2 of 3 weken ben ik het beu en ruim de boel weer op.
ms
Vroege vogel? Niet bepaald. Ik schrijf ’s avonds en zet het op de planning voor de volgende ochtend.
Vroeger gingen we vaak met de kinderen weg tijdens de kerstvakantie en dan stond er geen boom.
Na de scheiding en de eerste jaren met Luc kwam er ook geen boom.
Bertie
Ik dacht dat je was opgestaan om te bloggen☺
ms
annaberg
Altijd een boom hier. Ik hou van de gezelligheid.
ms
Ik denk dat het dat is. Omwille van de gezelligheid om de grijze winter wat op te vrolijken.
annaberg
Natuurlijk en dan maakt het niet uit hoeveel mensen er naar kijken. Als zij die je lief zijn maar langskomen he.
Matroos Beek
Het fleurt de donkerste periode toch op. Die sfeer hebben we nodig om optimistisch te blijven in donkere tijden. Nu ja, ik toch…