Het is nog maar eens bewezen dat je kan doen wat je wil, het is nooit goed.

Ik heb even de storm in het glas water laten bedaren eer ik er over schreef: de Sagan historie.

Ik zag het: ze vielen. En ik dacht: “waarom wijkt die nu uit naar rechts waar die andere zit?”

Maar toen bleek het om Cavendish te gaan en werd er een opname van dichterbij getoond en ik dacht: “maar wat doet die nu?” Een elleboogstoot?

De jury besloot Sagan een straf te geven: 50 punten kwijt voor de groene trui, 30 seconden straftijd en terug naar plaats 115. Ohohoh! Daar gingen ze, de commentatoren, zowel bekende als lokale.

Wat een lachertje, is dat alles? Dat was een echte moordpoging. Die moest veel meer krijgen. Je ziet het maar! Moest een kleine garnaal dat doen, die vloog er uit.

Na herhaald aandringen van de Cavendish entourage en na twee uur palaberen werd er besloten Sagan uit de koers te zetten. Ohohoh! Daar gingen ze, de commentatoren, zowel bekende als lokale.

Dat doen ze om een Fransman op het podium te krijgen. Het was Cavendish’ fout, hij moest daar niet tussen wringen. Het was opgezet spel want Sagan werd al langer gezocht. Die Fransman moest en zou in het groen.

Eerlijk is eerlijk, het is verlokkelijk om je te laten leiden door je sympathiegevoel, maar dat heb ik in dit geval niet:

• Sagan is een goeie koereur maar ik vind hem een aansteller.
• Cavendish is een goeie koereur maar ik vind hem een grognard.

Gaat het nu over de koers? Neen, het gaat er over dat de wedstrijdjury kon beslissen wat ze wou, het toch nooit goed zou zijn. Dat is niet enkel bij koers zo. Dat is overal en altijd, waar mensen samen komen heb je meerdere meningen.

Een klaar zicht kreeg ik pas bij “Vive le Vélo” waar ze de beelden vertraagd toonden. Kan ik nu beslissen hoe Sagan gestraft moest worden? Maar neen. Het zou toch niet goed zijn.

Saltooo