Ze hebben weer een andere uitdrukking gevonden om mensen af te schepen.

Als je de laatste tijd een onrecht dat je overkwam wil aankaarten, kan je als antwoord krijgen dat je moet leren loslaten.

Dat past dan weer in het kraam van hen die het vroeger over zen zijn hadden. Zij waren zen, dus moest een ander dat ook maar zijn. Maar als zij bij één of andere tegenslag ineens niet meer zen waren, dan was daar een uitleg dat dat wel zen was, maar dan een goede zen die diende om af te reageren.

De juist gebruikte formulering weet ik al lang niet meer, net omdat ik blijkbaar zo een krak ben in, welja, loslaten.

Het is al enkele jaren geleden dat ik effectief met deuren gooide, maar de deur dicht smijten kan je ook figuurlijk doen. Diegenen die ze op hun neus krijgen zouden dan beter leren om die klink aan de andere zijde los te laten en niet proberen om terug binnen te geraken.

Maar dat is niet wat zij bedoelen met “loslaten”. Zij willen dat jij accepteert wat zij je aandoen, maar dat je daarna op gewone voet verder gaat. Bij mij echter is loslaten dan wel hén los laten.