Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Clubleden met een verleden

Bij het uitsorteren voor de eerste rommelmarkt van deze zomer, kwam ik tussen het speelgoed dat Amke, Ella en Bollie in november bij elkaar hadden gezocht toch het bezempje tegen. Ik dacht: “dat gaat niet naar de rommelmarkt”.

Waarom? Ooit veegde het bezempje een resem herinneringen bijeen, tot het kapot ging. Dat het ons indertijd al ter harte ging is een feit, in die mate dat we dan ook alles op alles hebben gezet om het te herstellen.

Het stond hier dan ook toen Amke en Ella kwamen en ze wilden het verhaal van het bezempje kennen en lazen het blog. “Maar hoe kom je erbij om een paard Big te noemen?” vroeg Amke aan Ella die het natuurlijk ook niet meer wist.

Van het ene kwam het andere. Ik vertelde over Zjollizjumde en de chocotoff. Maar die stond op zolder. Die had ik destijds ook niet willen wegdoen.

“Maar oma” begon Amke “wij hadden toch ook eens zo een bever hier?” Inderdaad. De bever was oorspronkelijk ook van Zoneke en had dus ook al de nodige avonturen meegemaakt. Maar die heeft nooit de badkamer willen verlaten, watergek als bevers zijn.

“Die ligt nog op de badkamer” zei ik.

“Aha” wist Amke “die hoort ook bij de club”.

Previous

De koffie is op

Next

Als alles goed is

10 Comments

  1. Zij

    Mooi toch, die herinneringen.

  2. Goed zoeken en uitruimen, dan kom je vast meer leden tegen 😉

  3. elsjeveth

    dat is mooi deze herinneringen delen met de kleinkinderen en het commentaar is des melancholieker.

    • ms

      De kleindochters lezen soms over hun vroegere fratsen, waar zij natuurlijk niets meer van weten, al blijft dat ene van: “het huis met de drie billen” een echte blijver.

      • elsjeveth

        Ah die ga ik opzoeken kan dat ?

        • ms

          Ja hoor, gewoon in de zoekfunctie ingeven. Maar ik denk dat je meerdere resultaten gaat krijgen aangezien er meerdere keer iets gebeurde wat dan aan dat huis met de drie billen gelinkt werd.

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén