Zoek
Jaren geleden en toch hebben we al die jaren die zaak gemeden als de pest.
Tot we gisteren door overmacht -ik ga geen half uur aanschuiven om aan eten te geraken- besloten er toch nog maar eens binnen te stappen. De zaak was ondertussen verhuisd. En al stond de reden van die ervaring van vroeger dan nog steeds aan het kookfornuis, er waren de anderen.
We waren uiteindelijk blij dat we het hadden gedaan en niet aan ons oorspronkelijk plan hadden vastgehouden.
Enkel de keuze van het dessert viel een beetje tegen. Maar dat losten we op met -nog maar eens- een magnum van de nachtwinkel.
Lang verhaal in het kort? We gaan er terug. En dat zal niet al te lang duren. Wat een beetje natuurlijke vriendelijkheid toch vermag.
(Lees verder onder de foto)
Zoals al eerder gezegd, ik heb een hekel aan het maken van foto’s in restaurants, gelukkig had ik nog een foto over van die keer dat ik het over kouwe dames had. Die was nog best bruikbaar, niet gesmolten en dient dan ook niet weggegooid te worden.
elsje
een vriendelijk woord en een dame magnum zijn als een zalf voor de ziel.
ms
Het was meer dan een vriendelijk woord, het was echt het gevoel welkom te zijn.
Bertie
Dat welkomgevoel maakt een bezoek aangenaam, je bent ook bereid e.e.a. door de vingers te zien.
ms
Daar mag je zeker van zijn.
francky spruytte
Het is jullie dus goed bevallen.
Herkenden ze jullie nog of waren allemaal andere gezichten ?
ms
Ik ga er van uit dat er geen herkennen aan te pas kwam. Vorige keer kan gemakkelijk 15 jaar geleden zijn, hij was toen alleen. Nu was de zaak uitgebreid en waren ze met zes.