Iedereen heeft wel eens een dag dat hij of zij ’s morgens meer zin heeft om het deken over zijn of haar hoofd te trekken en te doen alsof de dag niet bestond. Dat had ik dus gisteren ochtend.

Eerst opende ik mijn smartphone om te kijken of mijn logje wel verschenen was en ik kreeg een Error 503 over een mediterende goeroe. Dat was niet bepaald iets om me slecht gezind te maken maar ook niet bepaald goed ook niet. Ik dacht gewoon: “Jà lap” want die kerel was een paar jaar geleden ook al eens op bezoek en toen had ik gewoon moeten afwachten tot hij uit zichzelf opkraste.

Ik stapte dan maar uit bed om even daarna met afschuw naar die baskuul te kijken. Die was er in geslaagd om er op één dag een hele kilo bij te lappen, al had ik de avond ervoor al een licht voorgevoel dat mijn goed slagende afvaltechniek verstoord was. Hoe ik dat weet? Nu ja, iedereen kent zijn eigen corpus wel, denk ik. En ik weet dat die van mij, zonder aanwijsbare reden, plots water kan gaan ophouden. Die had echt wel het ideale moment gekozen.

Ik donderde de trap af, lamenteerde tegen Luc die me niet kon volgen omdat ik de goeroe, baskuul en nog het één en ander door elkander haspelde en ik besloot eerst maar te ontbijten. Na een goei zjat kaffei kan ik zulke chaos beter aan.

Ik zocht even de goeroe op en kreeg een technische uitleg waar ik kop noch staart aan kreeg.

Ik keek in de keukenkast -of beter: Luc deed dat- voor de kruidenthee tegen vochtophoping. Indien er geen meer was moesten we er nog halen -zaag, sikaneer, grommel- maar gelukkig was er nog. Ik maakte de kruidendrank zelf, ik ben nog niet hulpbehoevend, zette de mok naast mij en opende de livechat.

Ik kreeg onmiddellijk bericht van mijn gesprekspartner dat ze op dat ogenblik problemen hadden met hun servers en dat ze er alles aan deden om het zo snel mogelijk geregeld te krijgen. Of ik anders nog andere problemen had, vroeg hij. Neen, die had ik niet. Ik vond niet dat ik het gedoe met baskuul en de kruidenthee aan zijn neus moest hangen … zie je. De curieuzeneus.

Hij bedankte me en ondertekende met Support Robot. Ik had met een robot gepraat. Gelukkig was hij hoffelijk.

Ook prees ik me gelukkig dat ik die ochtend toch de foto had genomen van de mistdruppels op het vliegengaas. Die is namelijk echt een beetje tekenend voor gisteren: eens de mist opklaarde werd het een mooie dag.