Vlaamse feestdag.

En dan wil je ergens naartoe, maar je bedenkt wel dat sommige zaken dicht zijn, vooral dan ambtenaren werken niet.

Internet geeft uitsluitsel. De zaak is open. Tot je voor de gesloten deur staat waar een papier op hangt, scheef, snel met een scheur plakband ertegen gegooid.

Niets op de website en op internet staat bij hun adresgegevens: “Geopend”.

Gelukkig is er een andere vestiging van de zaak open. Dat verifieer je dan wel even per telefoon want ook hier zegt internet dat ze geopend zijn.

Is daarmee het probleem opgelost? Bah neen, nu moeten we nog eens terug naar die eerste. Maar de uitstap was tenminste gered.

Gisteravond viel me nog wat op aan die vieringen.

Op 21 juli is er de Nationale Feestdag. Elk jaar pakt de nationale zender uit met het Militair Défilé.

Op 11 juli -zoals gezegd- op de Vlaamse Feestdag krijgen we zoals naar goede gewoonte wééral dezelfde BV’s op een podium. Ergens moet er toch ook ene zijn die aan de touwtjes trekt en beslist wie die avond geld mag verdienen? Sfeermakers? Die de mensen oproepen om hun handen op te steken.

Vroeger was “Hands up!” een criminele uitroep. Het werd door sommigen -die ik momenteel met mijn neus kan aanwijzen- verbasterd tot: “Hendzjin op!”. Broer en ik deden het dan wel in het Vlaams en riepen: “Handen omhoog!”. Dit even terzijde.

Maar ik combineer geen van beide bovenstaande met “feest”.

Waarschijnlijk zijn er wel kleinschaliger en prettiger activiteiten die niet in de grote belangstelling staan, maar daarvan bleven wij ook verstoken.