Zoek
Het was me al wel opgevallen, bij het herlezen van logjes van de beginperiode, dat er soms nogal veel accenten stonden: te veel accenten, te hard benadrukt. Het ging dan ook meestal over zaken waar ik erg mee in mijn maag zat omdat er zoveel onrecht in zat.
Ik heb fur à mesure deze accenten van vroeger wat opgeveegd, al dacht ik er soms wel bij dat ik de paniek, de ontzetting, de kwaadheid, die klaar en duidelijk tussen de lijnen te lezen was, er ook uit haalde.
Gisteren deed ik het weer. Na een uurtje was dat euvel al grotendeels verholpen. Het betrof dan ook maar een frustratie en geen hartepijn waar een mens van dood kan gaan.
Matroos Beek
Frustratie kan op het moment zelf zo intens zijn en kwaadheid oproepen. Achteraf bekeken blijkt het echter mee te vallen en mogen de accenten weg. Herkenbaar.
ms
En eigenlijk betrof het een futiliteit. Ik kreeg het gewoon op mijn heupen over het feit dat er geen haan kraaide toen alles ons tegenzat, maar als we ook maar één ieniemienie iets in ons voordeel hebben -zelfs al doen we er eigenlijk niets mee- gaan ze op hun achterste benen staan.
En toen ging ik ook ineens op de mijne staan, in die mate dat ik het log, die ik eigenlijk voor vanmorgen voorzag, maar ineens postte al stond er al eentje dat liever klonk.
francky spruytte
Als je oude logjes eens opnieuw bekijkt merk je dat je destijds dingen schreef en reageerde op een manier die je nu niet meer doet. Die laat ik gewoon voor wat ze zijn. Een soort museumstukken met andere woorden.
ms
Dat vind ik een mooie gedachte. Ik kan ze bekijken, ze raken me nog steeds, maar ze zijn verleden tijd.
Bertie
Accenten worden wel eens te gauw gezet, ik snap het.
In oude boeken zie je er ook veel meer, net als aanhalingstekens. Suske’s idee vind ik mooi, museumstukken.
Ze zullen níét de waarde van een Rembrandt hebben maar dat hóeft ook niet.?
ms
Wel ja, ik had die tête-à-têtekes al geschreven, maar toen las ik dat artikel en begon te typen … voor het volgende log, vandaag dus. Maar als ik niet kalm eerst overdenk, dan komt het er zoals ik het voel. Later herlees ik en ga aanpassen.
Anderzijds zijn zulke logjes directer en meer precies wat ik juist bedoel. Als je gaat verzachten dan komt het soms wat sullig over.
Dus over het algemeen was ik wel content met het log van gisteren, alleen die accenten … die moesten er uit.
elsje
af en toe heerlijk om frustratie van je af te schrijven.