Zoek
Deze week heb ik iets héél gevaarlijk gedaan: een afspraak gemaakt bij Hans Anders voor de reparatie van mijn linkeroor en alsof het nog niet op kon had Luc ook nog een afspraak gemaakt voor het onderhoud van de auto.
Gisteren was het zover, wat het hoorapparaat betreft.
Gecamoufleerd achter masker en buff begaf ik me naar de winkelstraat van Landen, waar je de blauwe voetstappen moet volgen, het voetpad is er namelijk éénrichtingsverkeer. Luc zette me af achter de hoek en ik liep snel tegenstrop, die winkel is de tweede winkel van die kant en anders moest ik de omleiding volgen tot waar de blauwe voetstappen de straat oversteken om dan terug naar de hoek te wandelen.
Erg kon het niet zijn, er was geen kat op straat, behalve de samenscholing van drie man die op het trottoir stonden te overleggen. Ze stoven als mussen uit elkaar toen ik naderde … of … dat had je gedacht. Ze bekeken me of ik kierewiet was of ze hadden me helemaal niet gezien achter mijn camouflage uitrusting en bleven gewoon verder samenscholen.
Ik mocht in de winkel binnen, er stond niemand op het matje. Normaal gezien word je op het matje geroepen, nu moet je éérst op het matje staan eer je geroepen wordt.
Ik sloop door de ruimte, keek om elke hoek, wat belachelijk was, want alle hoeken waren in doorzichtig plexi, maar kom, het geeft je toch maar een kick: dat doen alsof je in oorlogszone terecht bent gekomen. Ik moest wel even vragen om te herhalen want de winkeldame sprak op winkeltoon en ik kwam niet voor een bril maar voor een kaduuk hoorapparaat.
Tja, ik kan nog doorgaan en beschrijven hoe de rest verliep maar ik kan ook gewoon zeggen dat alles goed geregeld was, geen direct contact, een plexiruit tussen klant en audioloog en geen directe aanraking van dingen die de ander direct had aangeraakt.
Waarom ik dit vertel? Je kan niet geloven hoe zenuwachtig ik me daarover gemaakt heb. Zo belachelijk zenuwachtig alsof het inderdaad een kwestie van leven en dood betrof.
Volgende woensdag is het onderhoud van de auto aan de beurt. Dat belooft.
Voor de autokeuring wachten we nog even tot de grote sloef door is en je moet niet te veel risico in één keer willen nemen of je wordt de zenuwen nooit meer de baas.
Bertie
Een groots avontuur dat goed afliep ?
Je bent te lang niet meer op straat geweest.
ms
We komen niet zo vaak in de winkelstraat van Landen. Het was nu de tweede keer dat ik bij Hans Anders kwam. Die zijn relatief nieuw in de straat. Ervoor ging ik naar Leuven.
Als ik in de winkelstraat moet zijn is het gewoonlijk bij het Kruidvat. Bij de bank kom ik ook niet elke maand, dat zal eerder 1à2 keer per jaar zijn. En dan hebben we ze gehad.
Maar het bizarre zijn die zenuwen. De eerste keer dat ik naar de Colruyt ging had ik die ook. Nu ik weer alle weken ga is dat ook weer verdwenen.
Bertie
Herhaling doet gewennen…
ms
Bij de Colruyt ging het zo, dat er gewenning kwam. Maar bij deze vrees ik er voor.
Ik moet daar haast nooit zijn en naar echte winkelcentra gaan we ook -zo goed als- nooit.
De Kringwinkel wordt een avontuur … als het er ooit van komt.
hemelsgroen
Leest ook als een spannend verhaal, ik heb het helemaal met je meebeleefd.
Grappig: in Nederland loopt er geen hond op straat.
ms
Dat weet ik van indertijd toen we werkten met Nederlandse collega’s.
Ik schreef al enkele logs over die verschillen in taal, maar ik vind die over de kat en de hond niet zo direct terug.
hemelsgroen
Of geen kip!
Beide uitdrukkingen worden gebruikt.
ms
Die kip kwam ik nog niet tegen.
😉
Matroos Beek
Ik begrijp je. Die angst zou ik ook hebben.
ms
Het waren gewoon zenuwen. En waarom?
Matroos Beek
Angst voor besmetting. Ik zie overal virussen vliegen…
ms
Ik weet het zo niet. Ik vroeg me eigenlijk constant af wat er fout zou kunnen gaan. Maar het was echt wel goed geregeld allemaal.
Nu dat onderhoud van de auto nog.
Voor de technische controle is er nog tijd. We hebben recht op uitstel tot 4 november. Luc wil het wel liever zo snel mogelijk achter de rug hebben. Maar ik denk dat er nu heel wat aan een inhaalmanoeuvre bezig zijn en dan kunnen we beter gaan als het terug wat kalmer wordt.
Hoe langer je uitstelt, hoe sneller je daarna terug moet gaan, want de jaarlijkse datum blijft.
francky
Dat heb je dus al achter de rug. Zenuwen voor niets nodig geweest. Nu op naar het onderhoud van de auto.
Fijne avond.
ms
Dat het niet nodig was, wist ik ook wel, maar probeer dat die zenuwen maar eens diets te maken.
😉
elsje
Zo herkenbaar dit. Ik maak mezelf onnodig zenuwachtig als ik toch even naar de supermarkt ga.
Volgende week gaat bij ons de Bibliotheek weer open dan kan ik mijn boeken inleveren en ik moet naar de Apotheek voor pilletjes. Een groot avontuur…
ms
Zo lijkt het echt wel. Al valt het dan allemaal wel mee. Maar je weet niet hoe anderen er tegenover staan en dat maakt het allemaal nogal onzeker.