Zoek
Op de dag na sinterklaas, kerstboomdag, kwam het besef dat ik dringend moest gaan kijken of we nog kerstkaarten hadden.
Die hadden we niet meer, op de drie gratis na die ik zomaar had ontvangen met de vraag om ervoor te betalen, wat ik, zoals eerder vermeld, nooit doe.
Maar ik had ook de drie gratis die ik een maand geleden had ontvangen met de vraag om ervoor te betalen, wat ik, jaja … ik weet wel … dat weet je al.
Wat nu met de kerstkaarten?
We hebben en hadden geen zin om naar een winkel te gaan. We besloten dan maar zo een pakje van tien te kopen in één van de supermarkten waar Luc snel in de ene binnensprong en ik mijn tijd verloor in de andere en dat tijdens het onaffe verhaal. Als wij er daar geen vonden zou ik wel iets ineen flansen en afprinten op fotopapier.
Luc vond er, ik niet.
Ondertussen kregen we er al twee. Zo snel wil ik nu ook niet zijn, maar ondertussen zijn ze onze enveloppen wel geschreven. Nu nog enkel de tekst voor binnenin. Ik weet weer waarmee mijn hersens te vermaken.
In de postbus stoppen doe ik pas later op de week.
Matroos Beek
Ik vind het dit jaar bijzonder moeilijk om een passende tekst op de kaart te schrijven. Wat een rare tijd en wat een rare feestdagen. Normaal gezien druk ik altijd een pakketje af van eigen foto’s met eigen tekst, maar dit jaar is het me nog niet gelukt.
ms
Ik wou iets hoopvol schrijven maar er komt altijd zo onbewust een negatieve slag in zitten. Ik weet ook niet hoe dat komt, waarschijnlijk speelt het ergens toch mee.
Matroos Beek
Moeilijk hé, ik worstel er ook mee.
ms
Het mag niet te negatief over het voorbije jaar, niet te beloftevol voor het komende jaar, maar er moet wel hoop op beterschap uitspreken.
Een hoop weggegooide concepten later, sta ik nog nergens.
Matroos Beek
Ik worstel met hetzelfde…
Bertie
Er waren niet veel mensen die nog aan kaarten deden, nu komen er elk jaar weer een paar meer. De eerste vijf heb ik al weg. Naar het buitenland, ik weet niet hoe lang ze er over doen.
ms
Wij stuurden er altijd als eerste, maar na een jaar waarin we er bijna geen kregen heb ik gesnoeid in het adressenbestand.
Die naar het buitenland zijn inderdaad lang(er) onderweg.
anna b.
Ik vind het een mooie gewoonte, die kerstkaarten. De laatste jaren bestel ik ze online bij de Mucovereniging. Die versturen ze in een postvakje en zo steunen we een vereniging die heel wat doet voor hun patiënten . Ons prinsesje is er mede dankzij hun financiële steun gekomen.
ms
Wij hadden thuis altijd kaarten van Unicef, maar toen ik trouwde stopten we ermee.
Luc en ik zijn er weer aan begonnen. Meestal kochten we kaarten op de evenementen. Maar dat viel dan weer weg.
Suskeblogt
Hier nog geen kaarten ontvangen, wel mails en berichten via messenger. Of we er zelf gaan schrijven betwijfel ik. Wel kaarten gekocht voor mijn moeder die er zelf nog schrijft en opstuurt.
ms
Wij gaan ze wel schrijven. Ik vind het zalig om krijgen. Ik denk anderen ook.
hemelsgroen
Heb er dit jaar 32 verstuurd, net iets meer dan vorig jaar in verband met c. De meeste kaarten krijgen een persoonlijk verhaal (ik babbel maar wat hoor, ga daar geen dagen over nadenken), en als ik het echt niet weet, dan volstaat Fijne feestdagen ook vind ik. Leuke kaarten uitzoeken doe ik met plezier! Ik bestel ze bij Plint, of van een illustrator via Etsy bijvoorbeeld.
ms
We maakten er ons vroeger veelal vanaf met beste wensen, maar toen had ik de zaak nog.
32 kaarten halen wij niet.
elsjeveth
Kerstkaarten…ieder jaar denk ik, deze kerst niet zoveel en aan iedereen.
Het is me nog nooit gelukt, zeker dit keer niet.
In de hoop dat de kaarten positief worden ontvangen ben ik benieuwd naar de reacties.
ms
Ik denk dat ook alle jaren. Vorig jaar heb ik wel gesnoeid in aantal.