We hebben het dus gewaagd. We hebben het geriskeerd. We zijn zo stoutmoedig geweest de landsgrens over te steken.

We hadden wel grondig bekeken wat moest, wat mocht, wat kon.

De Einreiseanmeldung hadden we niet nodig … tot zondag 21 november, de dag voor ons vertrek. Toen werden we ineens hoog-risicogebied. Die hebben we dan maar netjes ingevuld en meteen werk gemaakt van ons terugkeerformulier (Passenger Location Form). Gelukkig maar. ’s Avonds lag die site plat.

We zonden een e-mail naar een aannemer die ons zou contacteren, met de vraag om dat per e-mail te doen.

Op zaterdag kreeg ik telefoon van Center Parcs Eifel met de melding dat ze vanaf die maandag gingen overgaan naar 2G. Geen probleem voor ons.

Alles dus grondig voorbereid om een rustig zorgen- en stressloze vakantie tegemoet te gaan.

De aannemer heeft me ’s maandags twee maal gebeld. De eerste keer aan het rond punt in Gerolstein, waarbij ik zonder pardon de oproep weigerde. De tweede keer ’s avonds. Ik zei dat ik hén wel zou bellen als ik thuis was. Dat viel precies niet echt in goeie aarde, soit.

Mijn stoffen mondmasker mocht niet in Duitsland. Feit dat ze vergaten te melden? Dat was nu niet echt een probleem. Luc had een hele voorraad chirurgische exemplaren mee.

Zorgenloos? Stressloos? We kregen op donderdag te maken met Luca. Kort gezegd: het vergde wat geduld. En dat is optimistisch samengevat – heel érg optimistisch. Je moet als mij-zijnde maar eens proberen om iets in orde te krijgen met twee mannen aan je oren.

Verder verliep alles pico bello. We hadden koud maar mooi weer. De laatste dag lag er een beetje sneeuw samen gewaaid en kregen we onderweg te maken met natte sneeuw.

Zonder de kleine strubbelingen zou het gewoon een perfecte vakantie geweest zijn. Ik was die eerste dag zo blij dat we er terug waren dat ik wat de clown had gespeeld in het zwembad in die mate dat ik er ’s nachts krampen van kreeg.

Conclusie: ik moet eens meer de clown uithangen.

Eens thuis was mijn eerste gedachte dat we toch maar netjes binnen de limiet thuis gekomen waren, met de mogelijke nieuwe strengere regels op komst en die nieuwe variant waarbij enkele landen maar weer eens vies naar de Belgen keken en strengere maatregelen gaan treffen aan de grens maar ondertussen volle vliegtuigen met besmette mensen laten rondvliegen.

Conclusie: we gaan gewoon door zoals we bezig zijn, maar nu inclusief vakanties.