Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Tok tok tok … wie is daar?

We zijn verwend, grandioos verwend. Wat zijn wij nu toch voor wezens die afhangen van alle luxe die ons omringt?

Neem nu, op woensdagavond, iets na 21u valt plots alle elektriciteit uit, alles weg, straatverlichting uit, alle huizen donker.

Een paar overwegingen later -Wat nu met de inhoud van de diepvriezers? Is de verwarming nu ontregeld? Welke lichten brandden er nog? …?- zaten we hier ons kas op te fretten zodat we besloten: “Laten we maar naar bed gaan”.

Luc verkoos om nog even te wachten. Want lichten die de hele nacht branden? En opstaan in een koud huis?

Ik toog naar boven in de pikzwarte donkere nacht, met bijlichting van mijn gsm -je wil hier echt niet over die reling van de palier stuiken- en ben heelhuids in bed geraakt.

Onmiddellijk daarna werd de deur geopend, ik lichtte bij, de andere gsm lichtte ook bij. “Ik wou zien of het wel de juiste man was die binnenkwam” grapte ik. “En ik wou zien of wel de juiste vrouw in dat bed lag” antwoordde Luc.

In slaap vallen ging niet zo snel, maar toch … De elektriciteit was er terug om 23:37u, uitgerekend met onze wekkerradio die aangaf hoe lang hij al terug aan stond.

Om 2.10u die nacht is Luc de verwarming komen programmeren en heeft de wekker juist gezet. Ik had met de knop met het waaklichtje wel alles aan mijn kant uitgezet. Je weet maar nooit.

Hoe deden de mensen dat vroeger? Met een kaars? Ik zou verdorie onze kaarsen niet vinden in het donker.

Previous

De afspraak

Next

WHO! Who?

11 Comments

  1. Vroeger gingen mensen naar bed net voordat het donker werd en stonden op net na de eerste schemer. In de winter haalden ze het slaaptekort van de zomer in. Vriezers hadden ze niet. Nee, we kunnen niet meer zonder stroom, ons hele leven is ervan afhankelijk. Knus was het vroeger wel, lekker op tijd in bed, en verrassend soms ook, zonder lampje in de GSM om even te checken wie er naast je kroop. 🙂

    • ms

      Wel ja. Dat moet geen leven geweest zijn. Ik slaap mijn negen uren, zowel winter als zomer.

      Bovendien moeten er toen ook oplossingen geweest zijn, anders hadden ze ten tijde van Madame de Pompadour geen gemaskerd bal kunnen organiseren.

  2. Lang geleden dat we dat meemaakten, een leven zonder stroom kan ik me niet herinneren.
    In het nachtkastje aan mijn kant liggen al jaren een paar kaarsen met houdertjes en lucifers (als ze niet verdroogd zijn.)
    In de rommella in de keuken heb ik waxinelichtjes, die kunnen evt. op een schoteltje staan.
    De telefoon zou gauw leeg zijn als die een hele vond aan moest, dan kun je niet opladen want geen stroom… ☻☻

    • ms

      Ik heb een powerbank, die kan vier keer op laden. De waxinelichtjes staan hier wel in de kast, maar daarmee kan je ook niet veel anders doen dan op elkaar zitten kijken.

      De kaarsen had ik altijd in een schuif, maar ik heb die ooit eens van plaats veranderd en weet niet meer waar. Misschien zitten die wel gewoon bij het kerstgerief (het waren rode en groene).

      Maar het is zoals je zegt, het valt haast nooit meer voor, dus zijn we er niet meer op voorzien.

  3. Ik herinner mij als kind nog een stroompanne ‘s avonds. Ja, de kaarsen werden aangestoken. En oh wat vond ik dat gezellig.

  4. elsjeveth

    Die Peter !

  5. elsjeveth

    Stroomstoring het zet ons weer even aan het denken. Beseffen dat we ongelofelijk boffen met alle infrastructuur.

    • ms

      Efkes met onze neus op de feiten gedrukt dat we toch niet meer zo dicht bij de natuur staan als we zelf denken …

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén