Benieuwd geworden nadat Bertie het over “Welkom in containerdorp” had, vroeg ik Luc om het even te programmeren. Eerlijk gezegd was het gegeven me onbekend.

We keken naar wat blijkbaar de derde aflevering moest zijn. Op zekere manier vond ik het een goede oplossing. Er wordt tenminste gezorgd voor onderdak.

Ik heb even moeten googelen om te zien of het in België ook bestond. Ik vroeg me dat namelijk af omdat wij in onze krant om de zoveel tijd lezen over de ooit bekende acteur die aan lager wal geraakte en nu veel gelijkenissen vertoont met de volledig ontspoorde man uit het programma.

En dan was er dat andere programma. Het haken moe, de steekjes gingen dansen voor mijn ogen, plofte ik bij Luc op de zetel en vroeg: “Is er niks op te TV?” Daarmee bedoel ik dan ook de opgenomen programma’s. Hij zette hem aan en we kregen “First Dates” en ja, we keken. Het was een ouder programma, dateerde van 2016 geloof ik, en het waren Britten.

In Gunderath vielen we tijdens het zappen op een Nederlandse versie van het programma, waarop ik aan Luc vroeg of ze dat ook in het Duits hadden. Dat hadden ze.

Om het geheel compleet te maken wou ik, eens thuis, de Vlaamse versie ook zien.

Resultaat van een studie “First Dates”? De interactie tussen de leden van de bediening van de Engelse was soms grappig, de presentator van de Nederlandse kent maar twee zinnekes op de zelfde toon gezongen en de bediening komt enkel in beeld om geld te vragen, de Duitse presentator komt net van bij zijn schapen, de bediening herinner ik me niet en de Vlaamse gaat wat de kant van de Britten op.

Wie doet daar in ’s hemelsnaam aan mee? Ze willen allemaal iemand waarmee ze het gezellig kunnen hebben, samen kunnen lachen en dan gaan de verhalen die ze vertellen allemaal over hun exen, over ziektes en ongevallen en …

Heeft iemand hier een boodschap aan? Neen? Ik zelf ook niet. Het is/was dan ook niet belangrijk, enkel een tussendoortje.