Zoek
Te beginnen met Laura Lippman. Ik las de laatste tijd wel al enkele boeken van Laura Lippman. Wat me opviel was dat ze flirt met de realiteit maar toch fictie schrijft, wat inhoudt dat ze een bestaand gegeven neemt en daar een boek rond weeft, wél telkens met achteraf de nodige duiding, zodat goedgelovigen niet verkeerdelijk de verkeerde conclusies zouden trekken.
Ik zuchtte toen ik de eerste keer een boek met haar standaard detective “Tess Monaghan” in handen kreeg en dacht: “Niet weer!” want schrijvers hebben nogal de neiging om die detectives een beetje als gemakkelijkheidsoplossing te gaan zien. Niet dus.
De laatste die ik van haar vond, ben ik nu als eerste aan het lezen. Want -aha- die is gebaseerd op het verhaal rond de Edgar Allan Poe Prooster.
(Lees verder onder de foto)
En al las ik ooit lang geleden rond mijn achttiende, het volledig oeuvre van Edgar Allan Poe, over de Prooster wist ik niks.
Dat moest ik toch even gaan opzoeken.
Soms ben ik zo onnadenkend dat het de grens van het dwaze bijna overschrijdt, want wat ging ik doen? Ik zocht de -wenselijke- vertaling van “de Edgar Allan Poe Prooster”. Ik vond “The Edgar Allan Poe Toaster”. Was Prooster toch geen naam maar gewoon al een vertaling van “toaster” zeker!
Lachen mag, dat deed ik ook nadat ik drie keer tegen mijn kop geslagen heb en alles daar binnen terug op zijn plaats leek te vallen.
Verstrooid noemden ze dat in de school. Onnadenkend en automatisch reageren noem ik dat.
Achteraf maak ik me een bedenking en vraag me af waarom ze, in het boek, het Amerikaanse “toaster” als “prooster” vertalen terwijl het letterlijke “tooster” toch meer voor de hand liggend is.
Die Edgar Allan Poe prooster tooster heeft dus bestaan. Jarenlang heeft iemand in de nacht voor 19 januari, verjaardag van Poe, met een fles cognac een toost staan uitbrengen aan de cenotaaf van Edgar Allan Poe, heeft de fles achtergelaten en ook drie rozen.
Waarom ik Laura Lippman nogal graag lees? Ze maakt me telkens zo benieuwd dat ik het ga uitzoeken.
En dan kan ik nu verder lezen in het verhaal dat zij rond de man, de cognac en de rozen spon.
Matroos Beek
Dank voor de tip!
ms
Graag gedaan …
Suskeblogt
Alvast veel leesplezier gewenst.
ms
Dank je.
Daisy
Veel leesplezier!
ms
Met een regenachtige dag in het verschiet …
Bertie
Lipmann ken ik, ik las een boek met Tess Monaghan maar ik kan niets navertellen. Te lang geleden of teveel detectives achter elkaar gelezen. Wel herinner ik me dat ze best goed schrijft.
Prooster en tooster(toaster?) zijn beiden weinig in gebruik. Ik hoor het nooit.
Veel leesplezier.
ms
Een tooster dus … persoonlijke voorkeur natuurlijk. 😉
marieclaire
Nog nooit gehoord van een prooster. Ik ken wel een broodrooster. Bij een toaster moet ik dan weer denken aan een tosti-ijzer.
Bertie
Ik dacht aan het uitbrengen van een toast. 😉
marieclaire
Toasters dus.
ms
Ik houd het op tooster, aangezien zowel toaster als tooster correct zijn en ik het graag iets minder verengelst zie.
ms
Het is niet zo veel in gebruik hé, we zeggen eerder “een toost uitbrengen”.
marieclaire
Proost!
ms
Santé!
elsjeveth
Zo op de vroege morgen een aardig prooster of tooster vraagstuk om diep over na te denken. Dank voor de tip wat betreft de boeken van Laura Lippman.
ms
Ik vind het niet echt een vraagstuk. Ik zie het zo: ik breng een toost uit en zeg “Proost”. Dan ben ik een tooster die “proost” zegt.
😉