Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Nog eens Tinnitus

Sommige mensen halen het slechte in iemand boven. Sommige krantenartikels doen dat ook.

Zo heeft er weer een een boek geschreven … over Tinnitus … dat hij wel weer stil kan worden.

Als ik iets weet dat een ander kan helpen dan zeg ik dat, daar krijg ik geen geld voor. Maar owee, zij die boeken schrijven over kwalen e.d. meer, … begrijpelijk, al de tijd die ze er in steken, uitgeverijen die hun kosten vragen en klanten die de dure prijs betalen voor raad die misschien kan helpen, of niet.

In elk geval, misschien ben ik een slechte begrijper of kan ik niet lezen, komt het er gewoon op neer dat Tinnitus enkel en alleen je eigen schuld is. Als je er geen aandacht aan besteed stoort hij niet en als je daar op oefent, dan komt het wel allemaal goed. Dus: “doe alsof je hem niet hoort, dan hoor je hem niet”.

Ik weet wel dat ik, als ik geconcentreerd met iets bezig ben, geen gezoem, gepiep, gebrom of gebulder hoor, maar wees gerust, als ik ga slapen zeg ik geen slaapwel tegen Tinnitus, hij wel tegen mij met heel wat decibels. En ’s morgens begroet hij me al op het ogenblik dat ik mijn ogen open, nog voor ik aan iets of iemand heb kunnen denken. Dat doe ik dus, als ik de logische gevolgtrekking moet volgen of trekken, ook bewust.

Ik ben niet bang van Tinnitus, zoals het artikel wat laat uitschijnen, het is enkel maar een geluid. Maar zou iemand die een hele dag staat te boren tegenover je huis ook ervaren worden als “enkel maar” een geluid?

Als ik dàt lees, dat artikel dan, over het boek wil ik nog niet eens denken, dan krijg ik een iets of wat venijnige gedachte.

Ik kan niet zeggen welke, Tinnitus luistert mee. Ik kan het ook niet schrijven, ik weet niet of Tinnitus kan lezen.

____________________
1 Het Nieuwsblad

Previous

Betalen op de boekenmarkt

Next

In een blauwe lucht

24 Comments

  1. Piiiieeeepppp. Dat blijft. Kwakzalverij ook,denk ik.

  2. Tinnitus heb ik gelukkig niet, en ik kan me niet echt voorstellen hoe het is als je het wel hebt. Hoewel… mijn buren hebben een langdurige verbouwing achter de rug, met veel geklop, geveeg en gezuig. En geboor. Dat voorbeeld indachtig kan ik me er wél iets bij voorstellen. Ik begrijp dan ook heel goed dat het je ergert wanneer iemand het bagatelliseert.

    • ms

      Bagatelliseren hangt mijn hoebel uit. Ik zal wel niet de enige zijn bij wie men altijd maar minimaliseert.

      Tinnitus … mijn vader werd dover en dover, maar had geen Tinnitus. Ik wel. En dan zie ik in het artikel dat het met dover worden te maken kan hebben. Mijn slecht horen is niet de leeftijd, het is genetisch.

      Maar er zijn momenten dat ik begrijp dat iemand ervoor uit het leven stapt. Soms is het inderdaad zó erg. Soms!

      Gelukkig meestal niet. Meestal is hij af te leiden met een bezigheid: lezen, wandelen, musea, bloggen, … Maar ga niet ergens stil zitten of in bed liggen … zelfs nu, tijdens het typen van deze reactie zeurt hij en geen klein beetje, gewoon omdat het er over gaat en ik er dus wat op gefixeerd ben.

      Wat ik wél al ondervond wat het erger maakt? Drukte, discussies zonder einde, mensen die druk doende bewust zitten zijn van eigen belangrijkheid, stress, arrogante en assertieve reacties, out of the blue onverwachte en onnodige kwetsende opmerkingen en/of vijandelijkheden, schrikken, …

      Daarom houd ik van het rustige leven, waarmee ik bedoel op mijn eentje met ons tweetjes.

  3. Het lijkt me een verschrikking als je ermee moet leven. Mijn schoonzoon heeft het ook dus ik weet een beetje wat het is. Tot nu toe geen remedie gevonden. Zo’n schrijver denkt je even te helpen, maar je krijgt eerder ergernis.

    • ms

      Een verschrikking is het niet altijd, wel soms.

      Zo’n schrijver wil enkel profiteren van het feit dat er zoveel mensen mee zitten en niet weten hoe het op te lossen en dan maar overal informatie gaan zoeken om het toch maar iets of wat te verlichten. Met zo’n schrijver zit je daarna alleen met een gat in je portemonnee en een illusie minder in je hoofd en dat is nu precies net dàt wat Tinnitus voedt.

  4. Mijn tinnitus is van drilboren en klopboren na verloop van jaren afgezwakt naar fluitende tonen. Er zijn momenten dat zelfs die even niet aanwezig zijn. Hier kan ik wel mee leven. Wie het niet heeft kan het zich niet voorstellen. Maar ik denk sowieso dat mensen hun eigen kwalen erger vinden dan die van anderen.

    • ms

      De mijne heeft karakter, soms stil suizend, soms heel erg luid. Fluiten doet hij enkel héél erg sporadisch, net zoals je vroeger soms kon zeggen: “mijn oor fluit” en het al over was. Stil is hij nooit.

      Ach de mensen, ik zeg meestal niet meer als iets me scheelt, behalve op het blog … en dan nog. Als je een paar keer te horen hebt gekregen: “Wees blij dat het niet zus of zo zit/zat” dan heb je er genoeg van en ben ik blij dat ik mààr Tinnitus heb.

      Maar echt blij word ik er niet van als ze dan daar geld willen uit slaan.

      • Mijn moeder is er voor naar een kwakzalver geweest en die heeft haar vanaf geholpen waar de reguliere geneeskunde het liet afweten. De herrie in haar hoofd was ook ondraaglijk, dus dan ben je tot alles bereid.

        • ms

          Natuurlijk kan het zijn dat zo een kwakzalver wél het middel kent, maar hoeveel kwakzalvers moet je dan niet proberen?

          • Ja, hoeveel KNO-artsen moet je aflopen? (Keel, Neus, Oor) Of andere specialisten. Mijn moeder kwam rechtstreeks bij de juiste, op aanbeveling. Inmiddels leeft de man niet meer.

            • ms

              Bij KNO ben ik ook gepasseerd, dat moest wel voor de terugbetaling van mijn hoorapparaat. En ja, die specialisten hebben dan misschien wel weet van iemand die toch enig soelaas kan brengen.

  5. Ik kan me zoiets niet voorstellen. Absolute stilte bestaat nog voor mij. Kwakzalverij is van alle tijden. Geld uit de mensen hun zakken kloppen dus ook.

    • ms

      Absolute stilte ken ik niet meer, maar er is wel een stilte die deugd kan doen. Bij het wandelen bij voorbeeld en Tinnitus gewoon lichtjes zoemt en ik verder niks hoor dan dat gezoem. Dat voelt aangenaam aan. Dan zie ik wel dingen die geluid maken, maar ik hoor ze niet.

      Dat geld uit de mensen hun zakken kloppen of het lichtjes lospeuteren ervan, daar zijn er velen heel erg bedreven in.

  6. Over de eindeloze werkzaamheden in mijn hoofd ga ik niet uitweiden maar dit wil wil ik wel kwijt: je zou haast een boekverbranding organiseren.😒😣😑

  7. ‘De mijne’ zoemt gelukkig alleen maar en kan ik wèl naar de achtergrond schuiven zodat ik ‘m niet meer hoor. Ik weet van anderen dat ze compleet gek worden of dreigen te worden van de meest verschrikkelijke geluiden die zij horen dus ik prijs me gelukkig.

    • ms

      Gedurende de dag, als ik geconcentreerd bezig ben, schuift hij naar de achtergrond.

      Maar ’s nachts wakker worden en sluipende voetstappen horen is nog het minste. Er loopt water of stemmen zijn aan het fluisteren of de kat, die al 4 jaar dood is, zit aan de deur te krabben, …

      Zolang Luc niks hoort ben ik er nogal gerust in. Maar hij is nu ook niet meer de béste hoorder.

      Gelukkig slaap ik meestal in één stuk door.

  8. Ingrid

    Zoveel dank voor deze blog! Idd soms ben je zo moe hiervan!

    • ms

      Sommige dagen word ik moe van Tinnitus. Sommige dagen word ik moe van slecht horen. En sommige dagen moet je dan eens je gal spuwen. 😉

  9. elsjeveth

    Tinnitus … Chris heeft er mee leren omgaan op zijn manier. Afgelopen zomer heeft hij 1 volle week een in house cursus gevolgd op de tinnitus academie. Hij zegt er baat bij gehad te hebben, sommige cursisten helaas niet. Ik als leek kan alleen maar toehoren.

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén