Net in de week nadat ik het over de vrouwelijke kunstenaars had, laat VRT me via Luc, die meer het nieuws afschuimt dan ik, weten dat de Bozar in Brussel -van 17 februari tot en met 21 mei 2023- een tentoonstelling aan Hilma af Klint zal wijden. De titel van het artikel?

De eerste abstracte kunstenaar was geen man, maar een vrouw²: …

Nu kan ik abstract best mooi vinden, maar met een grote “maar”. Niet alle abstract is aan mij besteed. Ik houd van abstract waar ik iets in zie, niet als men mij een hele uitleg moet geven over wat ik zie of zou moeten zien.

Ik twijfelde om te gaan, maar als we niet gingen … zouden we het nooit weten.

In de nieuwsbrief, die ik van de Museumpas ontving, verwees men dan weer naar een pagina die het had over “Swedish Ecstasy³” waarbij wel meer Zweedse kunstenaars aan bod zouden komen.

We gingen dus wel en gelukkig hadden de voorzienigheid -de mijne dan- ons dat al op donderdag laten plannen en niet gisteren⁴.

Er waren er heel wat meer dan Hilma af Klint, de een beviel me al beter dan de andere. Het was -en is- zeker de moeite van het bezoeken waard.

En daarna deden we ook nog even het KMSKB aan, we moesten dat “Fin-de-Siècle” nog gaan zien voor de renovatie⁵ zou beginnen in april. We kunnen besluiten zoals we ook voor het KMSKA en het MSK hebben gezegd. We moeten terug, al zal dat waarschijnlijk vóór april niet meer lukken, maar ach, we hebben elf jaar op het KMSKA gewacht.

We gaan het einde van de renovatie niet afwachten. Oorzaak? Deze banner … die er dan maar half op staat, maar eigenlijk niet werd genomen om te publiceren. Maar een beeld zegt meer dan duizend woorden.