Zoek
Seder we in 2020 met corona te maken kregen heb ik blijkbaar een bodemloze put in mijn geheugen. Ik herinner me mijn vakanties niet meer zoals vroeger. Waar ik nog veel herinneringen heb aan vroegere reizen is dat sedert het begin van covid heel wat minder.
En toen ik er ging over nadenken ging het al helemaal mis en de mist in. In september 2020 waren we in Ursel. In 2021 … ik kon denken en peinzen tot ik er koppijn van kreeg. Het viel me niet in.
In 2022 hadden we dus besloten dat we vaker een korte vakantie zouden in plannen. Het herinneren ging vlotter: 2 dagen Ronse, 3 dagen Ieper, 3 dagen Voeren, 4 dagen Habscheid.
Maar 2021? Wat was dat nu toch? Aha, plots viel het me in. De twee samengevoegde midweken uit het coronajaar hebben we toen omgezet in één midweek in Erperheide. En als ik mijn foto’s bekeek bleek dat we ook nog 3 dagen bij Sunparks Kempense Meren waren.
En dan denk ik dat het over -vooral- wandelvakanties ging. Veel plezier, veel in- en ontspanning, veel onbekend moois, maar gebrek aan de meer memorabele dingen.
petergreyphotography
Misschien is dat ook wel een beetje symbolisch voor de coronatijd. Verloren tijd. Zo ervoer ik het in elk geval. Leegte. Het is net alsof die tijd alweer heel lang achter ons ligt, maar gisteren zag ik in de trein iemand met een mondmasker. De schrik sloeg me even om het hart.
ms
Mijn kleindochter zei laatst dat 2020 niet bestaan had, of iets dergelijks. Ik begreep perfect wat ze bedoelde.
Maar ik ben ook wel (weer) geneigd om op het OV een mondmasker te dragen nadat Luc daar die verkoudheid overnam.
Heel af en toe zien we ook nog wel eens iemand met een mondmasker. Het mijne zit trouwens ook nog altijd in mijn sjakosj.
Matroos Beek
De zinkgaten nemen ook bij mij toe… helaas.
ms
Gelukkig nog niet op alle gebied, blijkbaar enkel wat (wandel)vakanties betreft.
Of … ben ik misschien al vergeten wat ik nog vergeten ben. 🤔😁
Matroos Beek
Dan valt het nog mee. Ik kan enorm dubben over namen. Dinges van hoe heet hij nu alweer?
ms
Dat heb ik dus niet. Zo af en toe wel eens een woord dat me niet te binnenschiet, dat dan wel.
Suskeblogt
Ik dacht dat de leeftijd er voor zorgde dat er gaten in mijn geheugen kwamen. Corona en de lockdown zullen er ook wel mee te maken hebben.
ms
Geloof me. Corona is en was een breuklijn. En een overbrugging is zo snel niet gemaakt. 😉
Bertie
Hoe het ook komt, het is jammer van de goede herinneringen, de leegte is minder aangenaam.
Ik weet niet waar het mee te maken heeft, het waren een paar rare jaren. En wie weet had je een verborgen corona, niets mocht maar op het gebied van deze ziekte leek alles mogelijk te zijn.
ms
Nog voor corona officieel bij ons was hadden Luc en ik een bizarre verkoudheid. Ik heb altijd mijn twijfels gehad of het nu wel of niet een voorloper was geweest.
Maar we waren er niet ziek van en dus vonden we het niet zo erg. Maar er zijn wel degelijk dingen wezenlijk veranderd.
En ja, 2020 en 2021 waren niet bepaald vrolijke jaren. En dan nog, het was niet gemakkelijk om de draad weer op te pakken. Eigenlijk deden we dat dan ook niet.
We hebben er een andere draad uit gepikt.
Haba
Vaak herinner je dingen aan de hand van de foto’s die je maakte, tenminste bij mij is dat vaak het geval. Mijn man was degene die altijd graag vakantie vierde maar ik weet wel waar de overal zijn geweest. Nu hij er niet meer is en ik hier heerlijk in een vakantiegebied woon, hoef ik niet zo nodig meer op reis. In mijn eentje is er dan niemand bij om de dingen te delen, dat was toch ook een leuk onderdeel van de vakantie, zeker omdat bij beiden andere dingen opvielen. Nog een fijne middag/avond gewenst.
elsjeveth
Wat een verstandige opmerking van je kleindochter, inderdaad 2020 heeft nooit bestaan. Vandaar de vervagende herinneringen aan uitstapjes in die periode.
ms
Het moet met zoiets te maken hebben, vermoedelijk. Of omdat het wel degelijk een andere vorm van vakantie was.