Zoek
Dan gaan we op een mooie maandag, goedgemutst, naar de Colruyt, parkeren onze auto op ons favoriete plaatsje, ik neem mijn clipeez die ik nog steeds gebruik, steek de parking over, loop tegen de gevel aan, richting winkelkarren, als ik plots een irritant gevoel krijg als ware ik bespied van vanachter.
Ik draai me met een ruk om. Daar is er toch zeker ene die, mét auto, op een goeie meter achter mij, links voor hem op dat stuk doorgang, naast die gevel rijdt. In een fractie van seconden zie ik mij halt houden of richting winkelkarren lopen en bedenk wat er zou gebeuren als die niet op tijd kan stoppen.
Ik heb die daar een killerblik toegeworpen, maar een killerblik die heel de Colruyt kon doen verstarren.
Ten overvloede steekt die achter mij, bijna op mijn hielen, met auto en al, ook over om zich in het vak naast de winkelkarren te parkeren. Hij heeft er nog eens een tweede killerblik op de koop toe bij gekregen.
…Op die eigenste mooie maandag, maar nu met killerblikken op scherp, komen we uit de Colruyt en zien de auto die de doorgang naar het tweede stuk parking verspert. Blijkbaar wil die onze plaats. Dat begrijp ik niet goed. De parking is meer dan voor drie vierde leeg. Waarschijnlijk is onze favoriete plaats ook diens favoriete plaats.
Ten overvloede zeg ik tegen Luc: “Je gaat je niet haasten om in te pakken zenne”, maar dat was eigenlijk niet nodig omdat Luc toch altijd wacht tot ik de kar heb weggebracht.
Ik vertrek met die kar, die auto zucht, rijdt achteruit en blokkeert de doorgang naar de standplaats van de winkelkarren. Gelukkig maakt die een handgebaar dat ik eerst mag oversteken. Ik heb mijn killerblik nog op tijd opgeborgen.
…Nog op die eigenste mooie maandag, alle killerblikken terug opgeborgen, rijden we richting bakker en komen aan het zebrapad. En net op het ogenblik dat we aan dat zebrapad komen, springt er daar ene van achter een boom mét hond en zet zijn voet al op het zebrapad waar wij net over rijden.
Blijkbaar heeft die kerel dan een geste gemaakt, niet met de middelvinger maar nogal smalend met zijn duim.
Luc, meestal de kalmte zelf, kijkt in de achteruitkijkspiegel en roept kwaad uit: “Verstopt u dan niet achter nen boom hé holbewoner!”
…Waarna we op die eigenste mooie maandag, uitermate voorzichtig naar huis zijn gereden terwijl Luc me in geuren en kleuren vertelde dat hij altijd de eerste is om te stoppen, dat hij geen voorrang neemt waar hij er geen heeft en dat hij soms moet stoppen voor anderen die wel voorrang nemen waar ze er geen hebben en dat …
Ik heb me in gedachten gehuld, want dat wist ik allemaal al.
petergreyphotography
Je in gedachten hullen, fijn is dat, een soort jas, of een deken. Je in het verkeer begeven is een heel andere zaak. Auto’s zijn te snel en te hard voor het menselijke tempo en ons fysiek. We zijn kwetsbaar, we wapenen ons met scheldwoorden en killerblikken. We moeten terug naar paard en wagen.
ms
Ik zou dat wel willen, zo met mijn paard in een 2-persoonskoetske naar de Colruyt. Maar waar gaan ze al die paarden stallen?
Op een parking gelden blijkbaar de gewone verkeersregels niet, maar links gaan rijden vind ik toch wel echt over de schreef.
Matroos Beek
Er is te veel agressie in de wagen. De man wilde persé jullie plekje hebben. Vreemd is dat toch, het lijkt wel een klein kind. En wat Luc betreft, ik begrijp hem. Je doet altijd goed je best en die ene keer dat je iemand niet ziet, beginnen ze je verrot te schelden. Dat hij het zich niet aantrekt.
ms
Die man wàs niet te zien. Die rij bomen staan hooguit een meter van de rijweg. Als die achter zo’ne boom uit komt net op het ogenblik dat de auto er naast is heeft hij nog veel sjaans gehad dat Luc geen snelheidsduivel is.
En ja, als een ander voorrang neemt waar ze geen hebben, geeft Luc geen commentaar, dan trekt hij hooguit een scheef gezicht naar mij, zo van: “hebde da gezien?”
Dat van dat plaatske begrijp ik al helemaal niet. Die stond daar al toen we buiten kwamen, die kon toch ook niet weten hoe lang we nog gingen weg blijven. En dan ongeduldig worden als ik die winkelkar nog ga wegbrengen. 😮
De laatste tijd zijn er wel meer zaken die ik niet meer snap. Het menselijk gedrag wijzigt sneller dan ik me kan aanpassen. 🙄
Matroos Beek
Dat mag je wel zeggen…. Het is zorgwekkend.
Haba
Je hebt nu eenmaal van die ****** ik zet maar sterretjes neer dat begrijp je geen onvertogen woord zal ik neer typen. Maar ik kan me voorstellen dat Luc zo reageert en dat is nog tamelijk netjes vind ik
ms
Ik had de handbeweging van die man niet gezien en was dan ook verbaasd dat Luc dat zei. Nu ja, zo tussen ons gezegd, heeft die kerel dat ook niet gehoord.
Bertie
Killerblik. Heb je een goeie, moet je er gebruik van maken. 😆
Ik snap het helemaal, het gedoe op de parkeerplaats en de oversteekman. Van die laatst is het best mogelijk dat hij zich met opzet verschool, tijdens onze fietstochten zijn we rare vogels tegengekomen.
ms
Wel ja, zo leek het wel, dat hij zich had verscholen, want normaal sta je toch klaar voor een zebrapad.
Ik kijk zelfs uit of ze me wel gezien hebben en steek pas over als er afgeremd wordt.
elsjeveth
Zo suf dit gedrag komt helaas te vaak voor
ms
Onbegrijpelijk.
Suskeblogt
Het wordt erger in het verkeer met al die agressie. Ook op de fiets ontsnap je er niet aan.
ms
Niemand ontsnapt er aan. Zovelen die denken dat zij alleen op de wereld zijn en de anderen slechts decor.