Zoek
De vorige week had ik de affiches al zien hangen. Er kwam een circus op ons af.
(Lees verder onder de foto)
Nu ben ik nog nooit in mijn leven naar een circus gaan kijken, behalve die ene keer, lang geleden, naar Cirque du Soleil en dan nog omdat mijn ex-man tickets had gekregen.
Ooit had er in mijn kinderdorp een circus gestaan en had ik wel gevraagd om te gaan omdat ik het niet kende. We gingen niet.
Maar er kwamen wel circusvoorstellingen op TV en ik leerde gaandeweg dat het me niet zinde. Ik hield er niet van en dat is nog licht uitgedrukt.
Welke gek gaat nu met messen gooien naar een mens en dan soms nog op een ronddraaiend rad. De koorddansers vond ik wel iets hebben maar enkel als er een net onder gespannen was. Paardenshows en wilde dieren vond ik zielig.
Broer kon liggen schokken -en zijn buik vasthouden- van het lachen met die clowns. Ik vond dat maar onnozel en kinderachtig. Zeker als ze met taarten gingen gooien dacht ik er het mijne van. En nog meer moeite had ik het met dat betweterig personage -Pierrot- dat daar soms los liep.
Er zijn mensen met Coulrofobie. Dat had en heb ik niet, ik vond en vind ze eigenlijk gewoon te onnozel voor woorden.
Dus ja, er komt een circus naar de stad en ik vraag niet om er naartoe te gaan maar het stoort me ook niet.
Dinsdag, tijdens het wandelen, zagen we de trage stoet op de weg van Velm naar Landen rijden.
Suskeblogt
Circussen ken ik als kind alleen van op de Franse televisie. Zelf ben ik nooit naar een circus geweest. Veel te druk en te lawaaierig. Voor die dieren vind ik het ook maar zielig. Nee, mij krijg je daar niet binnen.
ms
Ik vreesde al voor een saaie mie aanzien te worden. 😉
bertjens
Als kind mocht ik mee nar Amsterdam, daar was circus Krone. Veel kan ik me er niet van herinneren maar het uitje was natuurlijk fijn, trein, tram, versnapering, enz.
Later nam ik de kinderen mee naar een circus hier in de buurt. Ze vonden het leuk, meer niet. En ik was blij dat het afgelopen was. Ze krijgen me er met geen stok meer naar toe.
ms
En toch zijn er gegadigden (¡=stoffig woord! 😉), anders zouden ze niet blijven bestaan.
Ik zou eens kunnen gaan kijken wie er zoal naartoe gaat, maar daar ben ik niet nieuwsgierig genoeg voor.
MyriamC
Ben ook nog nooit in een circus geweest. Is ook echt mijn ding niet.
Haba
Tegenwoordig ga ik er niet meer heen, maar als kind ging ik wel met mijn zusje en mijn tante naar het circus. Al vond ik de wilde dieren wel zielig in die kleine wagens. De paarden mochten tenminste in een wei rondlopen. Er was toen niet veel te doen voor kinderen, we kregen pas tv (zwart/wit uiteraard) toen ik twaalf jaar was. Maar toen mijn kinderen klein waren gingen we eigenlijk nooit naar het circus wanneer er eentje in de buurt was.
ms
We hadden al vroeg een TV, ik was vier zoiets. En dan kan het zijn, zoals Suske zegt, dat we het op de Franse televisie zagen. We keken toen namelijk ook naar zender Rijsel.
elsjeveth
Als kind ging ik graag naar het circus. De trapeze artiesten vond ik het mooist. De clowns was ik een beetje bang van. En de dieren dat was natuurlijk zielig maar als kind destijds zie je dat niet.
Met de jongens ben ik een tweetal keer geweest toen het circus in het dorp was.
De laatste keer dat ik naar een circus ging was in Frankrijk, een rondtrekkende groep artiesten zette een tent op en maakte er een burlesque achtig optreden van.
Voornamelijk jonge mensen, ik heb daar echt van genoten.
Geen dieren, alleen menselijke wezens die hun best deden een met uitsterven bedreigde manier van (over)leven op de been te houden.
ms
Als kind vond ik die dieren al zielig en ik vond dat die trapezisten en koorddansers wel kunstenaars waren maar dat ze het zo hoog niet moesten gaan zoeken. Lager bij de grond kon het ook kunstig zijn zonder zware risico’s. Waarop mij er nog maar eens werd op gewezen dat ik zo onnozel niet moest doen.
Ik had dus al snel door dat het enkel kunstig is als je dood kan vallen. En sedertdien hoeft het voor mij niet meer. Die keer bij Cirque du Soleil had ik er een stijve nek van.
elsjeveth
Zo zie je maar. Ieder zijn gedacht.
petergreyphotography
De laatste keer dat ik een circus bezocht was honderd jaar geleden in Frankrijk. Op het dorpsplein had een piepklein gezelschapje de tenten, zonder tenten, opgezet. De baas was een oudere man die alle onderdelen van de voorstelling op zich nam. Hij was spreekstalmeester, kaartjesverkoper, hij verzorgde de muziekband en was geloof ik ook de messenwerper, de dompteur van een aapje met een hoedje op en de jongleur. Zijn vrouw was degenen die de messen tot zich geworpen kreeg, verkocht ijs en limonade in de pauze en liet een hondje door een hoepel springen. Er was ook nog een mager meisje dat… geen idee meer wat ze deed. We zaten op houten bankjes rondom de piste en de voorstelling duurde een uur. De middagzon beukte op onze hoofden. De vrouw werd in haar been getroffen door een mes, maar was daar kennelijk aan gewend want ze gaf geen krimp. Het aapje haalde na het spectacle extraordinair nog wat franken op in zijn hoedje. Later die middag zag ik net als op je foto de stoet voorbij komen, op weg naar het volgende dorp, een gebutst vrachtwagentje dat een woonwagen trok. Het meisje leunde uit een raam, het aapje op haar schouder. Vanuit het niets klonk een accordeon, iets traags, iets melancholisch, het hondje rende er vrolijk blaffend achteraan. Dat maakte het beeld compleet.
ms
Dat is een mooie circusherinnering. Echt wel. 😎😁
Matroos Beek
Als kind kwam er één keer een circus naar ons dorp. Het was een hele belevenis, maar ik was toch wat ontgoocheld omdat er weinig wilde dieren waren.
ms
Zouden er nu nog veel dieren te zien zijn in een circus? Nu men zelfs de namaakpaarden op de paardenmolen wil verbieden? 🤔
Matroos Beek
Inderdaad. Het zal nu nog minder zijn.
ms
Ik denk wel dat dat e ook mee te maken heeft.
meninggever
Ik ben er nooit naartoe geweest. Ken het fenomeen van de TV idd. En ik ben ook al niet zo van de clowns en hun zgn humor. Maar wat circussen wel weer hebben is een vloot heel bijzondere voertuigen. En die kunnen mijn belangstelling wel over zich heen voelen komen. Automobiele historie….. Overigens is dat circusbestaan bepaald hard. Heel iets anders dan hoe wij als (tegenwoordig) gegoede burgerij meemaken…