Zoek
Als wij via de Beemden1 gaan wandelen vallen ons telkens de vele schildpadden op die er in die vijvers zitten.
En dan denk ik aan de oorzaak ervan: de mensen die zo een klein snoezig schildpadje kopen en dan na verloop van tijd zien dat ofwel het beestje te groot of het aquarium te klein wordt en het dan maar gaan dumpen. Ik dacht daar het mijne van.
Nam ik er ooit al foto’s van? Ik denk het niet.
Nu waren en zijn de schildpadden niet de enige uitheemse soorten die we in de Beemden tegenkomen. Er zijn ook de Canadese ganzen, waarmee ik ooit wel al met een exemplaar een aanvaring had en dreigde hem in de pot te steken.
Daar nam ik dus wel een foto van.
De enkele keren dat we er Nijlganzen tegen kwamen zijn eigenlijk verwaarloosbaar.
Nu wil dat toch lukken dat ik bij VRT NWS een artikel las over die schildpadden. Het zijn uitheemse Geelwangschildpadden en ze zouden al met een twintigtal zijn. Maar ze kunnen geen kwaad. Dat is al een hele geruststelling en zolang ze niet kunnen kweken omdat het hier niet het juiste klimaat is mogen ze blijven, zegt Natuurpunt. Het is maar te hopen dat deze uitspraak geen vrijgeleide wordt om nog meer schildpadden in die vijvers te gaan dumpen.
Bij onze volgende wandeling ging ik nu eens bewust uitkijken naar die schildpadden. Zagen we er? Wel jawel, twee. De eerste verdween ‘plons!’ in het water, zoals het artikel het beschrijft en de tweede heb ik in vooraanzicht en net toen ik wou scherpstellen op haar zijkant deed ze precies het zelfde.
Op zich was het geen ontgoocheling, we gingen niet bepaald voor die schildpadden en in de Beemden is er altijd wel iets te zien, maar deze keer trokken de boomgaarden wel meer de aandacht. Staat er ene in volle bloei, staat die daarnaast mogelijk nog in egaal groen.
Maar ach, we weten het, we mogen geen appels met peren vergelijken.
1 Beemden
2 VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2024/04/02/landen-schildpadden-in-beemden/
petergreyphotography
Het zal toch nog wel eens lukken, een foto van een schildpad, hoewel je met die ene een heel eind kwam. Op het land zijn dieren tamelijk traag, maar in het water misschien niet. In mijn kindertijd hadden we thuis ook een plastic bak met zo’n palmpje en een lief klein, groen schildpadje dat wel Stoffel geheten zal hebben. Toen geen idee dat ze zo groot konden worden, en zo oud! (En dat ze zich in ons klimaat niet kunnen voortplanten.) Ik moest lachen om de laatste zin met appels en peren. 🙂
ms
Ik had gedacht dat die dieren gewoon stoïcijns op hun boomstronk zouden blijven liggen. Maar ze doen wat alle goed geïnformeerde dieren in het wild doen.
Mensen kunnen geen kwaad zolang ze gewoon doorlopen, maar als ze stilstaan en je bekijken dreigt er mogelijk gevaar.
En ja, dat van die appels en die peren kan je in dit geval wel letterlijk nemen. 😂
Matroos Beek
Wat bijzonder dat je daar schildpadden ziet. Ik heb nog nooit een schildpad in het wild gezien.
Foto’s van de bloesem zijn heel mooi.
ms
Eigenlijk zitten wij in het Hageland op de rand met Haspengouw, wij komen dan ook iets achter wat de bloesem betreft. Maar ze zijn er en je kan blijven foto’s nemen.
De Beemden is maar een klein natuurgebied met een aantal vijvers, maar ja, daar zitten ze dan wel in het wild bij manier van spreken.
Jammer van die Canadese ganzen. Ik vond het vroeger beter met de inheemse ganzen. Maar die zijn weg.
meninggever
Dat dumpen van vreemde dieren in onze omgeving is wel spijtig. De gevolgen zijn soms niet te overzien. Ooit dumpte iemand in het Amsterdamse Vondelpark een stelletje grasparkieten. En die werden (zo zielig..) gevoerd door weer een andere Amsterdamse dame. Resultaat, het stikt er van en ze trekken steeds verder het land in. Krijsend, schreeuwend, elkaar achter na zittend maar zeker ook voedsel stelend. Tot in Dusseldorf kom je ze tegen. Groen van kleur…brutaal en vaak in (groot) gezelschap…
ms
Het is spijtig. En in het begin had men het bij die schildpadjes ook over de gevolgen. Ze zouden de kikkervisjes en andere dingen eten zodat de oorspronkelijke bewoners te weinig voedsel zouden vinden. Bovendien zouden ze ook de zwemvliezen van de eenden als lekker hapje beschouwen.
Nu blijkt het allemaal zo’n vaart niet te lopen.
Parkieten zie je nu wel meer, een beetje overal. En ja, goedbedoelende mensen voederen ze en dat is nu precies verkeerd.
Zo is het ook met de straatkatten gegaan. Hier en daar kregen ze eten en werden een plaag.
bertjens
Schildpadden waren een poosje in de mode toen onze kinderen opgroeiden, Dus kwam hier ook een aquariumpje met een minischildpadje.
Het ding bewoog af en toe en bleef daarna stilzitten. We durfden hem niet aan te raken, bang dat het zo omvallen of weet ik wat.
Dagen, weken, tot zoon hem naar een sloot bracht en daar neerzette. Misschien zit hij daar nog.
ms
Ja, wie weet hoe oud die beestjes kunnen worden …
Ik hield niet van dieren in gevangenschap houden en daar ben ik nu nog erger in geworden. Ik wil nu geen hond omdat ik het idee van een vriend aan de leiband absurd vind. 😮
elsjeveth
Toen we nog in Zoetermeer woonden zagen we regelmatig schildpadden in de sloot vlakbij ons huis. Blijkbaar hadden die zich aangepast aan het randstad milieu. Bleef altijd bizar als je hen zag zitten op een boomstronk
ms
Ik weet niet hoe lang deze er al zitten, ik heb die altijd geweten sedert we hier wonen, denk ik. Maar het zijn ondertussen wel enorme kolossen geworden.