Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

De rare en de raren

Jaren geleden reden we met een collega mee van het hotel naar de evenementenhal en ’s avonds terug mee naar het hotel ook, natuurlijk. Onze auto bleef op de parking, behalve als wij zouden rijden.

En ineens slaat die collega een weg in, zegt: “Oh, hier is een McDonald’s”, rijdt recht de drive in en vraagt: “Nog iemand iets hebben?”

Ik vond het toen echt wel overbodig, rekening houdend met het overvloedige hotelbuffet, de broodjes ’s middags en het restaurant ’s avonds, maar de collega vond een McDonald’s op zijn weg onweerstaanbaar.

Dat deed hij dus elke keer als we nog maar een McDonald’s teken boven de daken zagen uit steken.

Gisteren morgen heb ik aan die collega gedacht. De titel viel effenaf op:

Hun food is fast, de weg ernaartoe iets minder1

Het betrof de publiciteitspanelen die je soms langs de wegen ziet staan en die aangeven dat je binnen x-aantal minuten een McDonald’s of een Quick in de buurt hebt. En blijkbaar zou het wel wat langer duren als je daar op in gaat, waarop de artikelschrijver zich gaat afvragen waarom McDonald’s en Quick daarover liegen.

Jaren geleden vond ik het raar van die collega. Nu blijkt dat wij de rare zijn, want ja, normale mensen krijgen blijkbaar een hongerke bij het zien van een McDonald’s of een Quick.

We zien die publiciteitspanelen ook, maar het is nog nooit, maar dan ook nog nooit in ons hoofd opgekomen om daarom een afslag te nemen en daar iets te gaan eten.

En waarom zijn wij dan de rare? Wel, pas als wij een hongerke krijgen, gaan we aan een restaurant in de buurt denken.

____________________
1 Het Nieuwsblad

Previous

Praatje achteraf

Next

In de nasleep van …

8 Comments

  1. Word je niet gauw verleid? 🙂
    Dat had ik vroeger altijd bij het zien/ruiken van een patatkraam.
    De Mac kan me niet zo bekoren, ongezellig ingericht en de burgers zijn alleen eetbaar als er van alles op en aan zit.

    • ms

      Verleid? Ik? Neen.

      Enkel die keer in Assen met die kibbeling. En de keer daarvoor was het járen geleden, 2013, ergens rond Harlingen en dat was ook kibbeling.

      Nu kunnen we kibbeling kopen in de Colruyt. Dat scheelt ook weer.

      Maar ik ga wel eens graag naar de McDonald’s, maar niet als het er druk is.

  2. elsjeveth

    Met kleinkinderen op de achterbank is dat al snel anders. Omaaaa, de gele M, ik heb honger of zoals slimme Xavi … ik denk dat ik moet plassen, dat kan bij de M

    • ms

      We zijn er ook met de kleindochters wel geweest, maar die zijn nu volwassen. Al waren we er, na de kerstmarkt in Eupen, ook met Amke binnen gestapt.

      Dat kwam omdat het worstenkraam met panne sukkelde en wij anders op onze honger bleven zitten.

  3. Geef mij maar een vlaamse frituur met echte frieten en nog wat lekkers er bij. De Mac zegt mij niets.

    • ms

      Wel, ik niet.

      Van de frieten van de frituur krijg ik last en dat lekkers erbij vind ik niet lekker.

  4. Ik moet al erg uitgehongerd zijn en nergens niets meer te eten hebben eer ik Mc Donalds ga eten. De frieten zijn van karton en de broodjes van watten. Ik vind er niets aan.

    • ms

      Ik vind de curryworsten van de frituur smaken naar karton en de frieten veel te vettig. Het is dan ook al jaren geleden dat we er nog haalden.

      Het liefst heb ik de frieten uit onze airfryer. En dan liefst met een biefstuk of zelfgmaakt stoofvlees. Maar onderweg kan ik best genieten van een fastfood maaltijd.

      Maar eigenlijk ginh het over de mensen die honger krijgen bij het zien van een McDonald’s en er anderen zijn die pas naar eten beginnen uit te kijken op het ogenblik dat ze honger krijgen.

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén