Een mens is een raar wezen. En om nu niemand voor het hoofd te stoten zal ik maar ineens hernemen met: “Deze mens is een raar wezen”.

Gisteren stond er een buitenactiviteit op het programma. Doen of niet doen? Dat zou van het weer afhangen. En toen ik gisteren op stond was het natuurlijk droog maar ontbrak me alle zin om te gaan. Zouden we thuis blijven?

Bizar genoeg had ik ook geen zin in thuisblijven. Dus gingen we.

Het weer was prachtig en de sfeer was goed en ik was blij dat we er waren.

Gisterenavond moest ik nog een log schrijven voor vandaag. “Jij moet niks” zei Luc. “Ik moet niks” dacht ik.

Bizar genoeg had ik ook geen zin in niet bloggen. Dus dit zal moeten volstaan voor vandaag.