Zoek
Hoe vaak stond ik al bij een activiteit met het fototoestel in aanslag en kreeg ik wat ik wou niet vastgelegd? Vaak.
Hoe vaak vond ik een foto wel goed maar niet zo fenomenaal? Vaak.
En dan krijg je de dag dat je ergens op een hoek staat te wachten en dat de actievelingen uit het niets achter een zwaantje opduiken en Luc zegt: “Daar zijn ze” en ik in een fractie van reactie in een vloeiende beweging mijn wapen trek mijn fototoestel richt én dan ineens maar afdruk ook, niet wetend wie of wat er door dat -mogelijk bewogen- beeld zou bewogen hebben terwijl Luc in mijn oor
De foto is niet perfect want dan zou het been van Joseph Blackmore ook volledig in beeld hebben gestaan, maar ik was -en ben- er blij mee.
En dat zonder mikken of meten of passen.
petergreyphotography
Dat zijn van die meevallers waar je weer een tijdje mee verder kunt. Maar je kent de oude wet: als je niet afdrukt kan je ook niets vangen. Ook al is, zoals bij mij, 98% bagger, bij die laatste twee procent kan iets aardigs zitten, zoals je mooie bochtfoto. (Ook weer niet helemaal toevallig natuurlijk. Je stond op de goeie plaats. Dat is ervaring!) (Enneh… o ja, ook al zijn de resultaten niet je dat, alleen al het fotograferen zelf kan een bron van plezier zijn.)