Zoek
Eén van de voorbije dagen las ik volgende titel in de media:
Ruzie om plaats in wachtrij aan kassa van Lidl loopt fataal af voor Gilbert (85)1
Nu had ik wel mijn bedenkingen na het lezen van dat artikel want blijkbaar was er getrokken en geduwd met een val met dodelijke afloop als gevolg. Maar een oordeel kan ik niet vellen, ik was er niet bij.
En ik dacht aan een artikel dat ik ook kortgeleden had gelezen over ergernissen aan de kassa. Daar had men het gehad over mensen die hun kar aan de kassa zetten en dan nog één en ander moeten bij halen.
Dat artikel vond ik jammer genoeg niet terug, maar wel een podcast die ik niet had beluisterd, voor de gekende redenen, maar mogelijk was dat wel ergens in de media beland.
Eigenlijk erger ik me niet aan dat soort situaties omdat het nog nooit een probleem opleverde. De kassaspookrijder2 komt meestal tijdig terug.
Maar ik dacht nog meer. Sedert een paar maanden gebeurt het dat wij aan de kassa komen en Luc zich omdraait om terug de winkel in te lopen, mij en kar aan ons lot overlatend. Dat kan geen kwaad, ik volg de rij wel.
Meestal komt hij dan aangestesseld met een potje van dit of een blikje van dat, dat dus niet op het lijstje staat. Dat moet niet veel zijn, een blik erwten is al genoeg, maar hij doet het wel.
Laatst echter bedacht hij aan de kassa dat hij het bestelde vlees vergeten had. Voor diegenen die zich afvragen waarom hij dat vlees vergeten had en niet ik, de uitleg is simpel. Als wij in de Colruyt komen, haalt Luc het vlees bij de beenhouwerij en ik haal het brood. We spreken af aan de broodsnijmachine en vervolgen daarna onze weg samen … behalve in de koeling. Daar haal ik het fruit en hij de zuivel.
Dus, ik sta aan de kassa en hij komt niet onmiddellijk terug en het is aan mijn beurt en ik denk …
Net als de medewerker mijn kaart gescand heeft komt Luc er aan met het vlees en ik zeg wat ik net dacht, namelijk dat hij het vlees afzonderlijk had kunnen afrekenen mocht hij niet intijds gekomen zijn.
Want ik heb geen zin in discussie achter een winkelkar en ik snap ook niet hoe je daar zo een punt kan van maken dat het tot trekken en duwen, sleuren en malheuren komt.
____________________1 Het Nieuwsblad
2 Wouter Deprez – Nieuwe opgave ontbreekwoord
petergreyphotography
Ik moet altijd wel lachen als ik zie dat iemand nog snel even van de kar wegloopt terug de winkel in. Gaat-ie het op tijd halen of niet? Er zijn wel weddenschappen afgesloten in zo’n rij! Komt-ie op tijd terug dan breekt tot zijn verbijstering een deel van de rij in gejuich uit en het andere deel kijkt sip. 🙂 Laatst had ik een klein boodschapje en ik vroeg aan een man met een volle kar of ik even voor mocht. Hij zuchtte diep en zei naar de vrouw die hem vooraf ging wijzend: ‘Dat vroeg zij ook al. Maar vooruit, gaat u maar.’ Bij de kassa boog de caissière zich naar me toe, fluisterend: ‘Die man staat hier al een uur. Hij is té goed.’ En nu voel ik me nog steeds een beetje schuldig.
ms
Dat is altijd de vraag die bij mij opkomt: “Wat doe ik als die niet op tijd terug bij de kar is? Als ik die kar negeer ben ik dan een voorkruiper? Zeker is wel dat ik, als ik blijf wachten, me een absolute belachelijke seut zou voelen.
Ik had ook al gelezen over wrevel en ergernis als er gevraagd wordt om voor te mogen gaan. Dat maakte ik nog niet mee.
Maar! Als wij met een volle kar aan de kassa staan en na ons komt iemand met een pakske boter en een fles melk zeggen we zélf dat die voor mogen.
Andersom, als wij aan de kassa komen met een tros bananen en een pakske van één of ander en voor ons staat iemand met een volle kar, mogen wij óók meestal voor gaan.
Misschien een klein beetje een mentaliteitsverschil?
Ik weet niet hoe ik zou reageren moesten ze het vragen, ik denk dat het zou afhangen van de manier waarop het gevraagd wordt.
bertjens
Echt winkelgedoe, ik herken het helemaal.
Geruzie zag ik nooit, wel ergernis, meestal alleen op de gezichten. 😉
ms
Eigenlijk erger ik me aan de kassa enkel omdat ik/wij, zoals naar gewoonte, de slechte rij kiezen.
In de Colruyt van Antwerpen Zuid heb ik dat gevoel niet. Daar is maar één rij en aan de kassa’s neem je dan de eerste kassa die vrij komt.
MyriamC
En nu staan de gazetten vol van die 85-jarige man die gestorven is aan de verwondingen die hij opliep bij die val, maar wat is zijn aandeel in dit verhaal? Er bestaat ook zoiets als ‘weggegaan is plaatsvergaan’. Ik snap zelfs niet dat je hiervoor ruzie gaat maken.
ms
Dat was mijn bedenking dus ook, maar we weten het niet. Als je het doortrekt kan iedereen daar zijn kar gaan parkeren en dan de inkopen doen.
Eerst was er ook sprake van “slachtoffer” en “dader”, maar dat hebben ze dan toch maar aangepast.
En nog meer bedenking, meestal hebben ze het dan over “die ouw” die juist inkopen doen als het druk is en zijn “die ouw” de ambetanteriken.
Ik wil er niet over oordelen omdat ik dat gewoonweg niet kàn. Ik was daar niet.
meninggever
Een ergernis is wel dat mensen alles laten scannen, dan uitgebreid gaan staan inpakken in meegenomen tassen, pas daarna reageren op het door de cassier(e) genoemde totaalbedrag, dan hun pasje gaan zoeken, ineens ontdekken dat ze nog een statiegeld-bonnetje moeten laten verrekenen, ook nog spaarpunten willen, daarna tot twee keer toe hun pincode niet meer goed weten en pas daarna klaar zijn. Ik heb veel geduld en begrip maar voor die types niet. Die zijn alleen met zichzelf bezig…
ms
Dat heb je bij Colruyt minder. Die laden van de ene kar in de andere en als je dat wil, kan dat ook onmiddellijk in je boodschappentas. Wij doen dat sorteren wel zelf aan onze auto, dan is zoals wij dat willen.
Maar ja, dat getreuzel met dat betalen en dat gedoe met bankkaarten dat kan je zo ook niet vermijden.
Suskeblogt
Een jongere in de Lidl van Molenbeek. Weer genoeg om bepaalde conclusies te trekken over die man. Dat de oude man zo aan zijn einde komt vind ik al erg genoeg.
ms
Het is inderdaad al erg genoeg zonder dat er een kant moet gekozen worden. En dan schrijven ze er nog bij dat “hij zich niet zou laten doen”.
Matroos Beek
Alsof het op een paar minuutjes aankomt. Het is het gedoe of … in dit vreselijk uit de hand gelopen geval: de dood… toch niet waard?
Doe maar, zeg ik tegen wringers, dringers, voorstekers en andere haastigaards. Ik heb tijd!
ms
Dat is dan óók zo, wij hebben ook tijd, wij zijn op pensioen, we moeten niet gehaast zijn.
MyriamC
Inderdaad. Ik heb ook tijd.