De eerste kine heb ik nu gehad. Alles zat potvast en dat aan beide schouders en mijn nek.

Er kwam nogal wat vijs-, draai- en masseerwerk aan te pas, die eerste sessie. Of het nu beter is weet ik niet echt.

Ik weet wel dat ik lang geleden naar Tervuren naar een kraker ging die een paar keer een beweging deed die krak zei in mijn nek en dat die toen echt wel veel beter aanvoelde.

Ik heb altijd voorgesteld dat Luc die handeling zou aanleren, het lijkt een omhelzing, maar dan eentje met een knakske, maar hij is niet echt enthousiast te noemen.

Nu ja, die dokter van lang geleden zei dat je dat niet kan doen bij iemand die je liefhebt omdat je dan vreest om pijn te doen. Eén van de collega’s kent die techniek, misschien moet ik het hem maar eens vragen, maar dan is de vraag of ik dat wel vertrouw want blijkbaar is het ook niet helemaal zonder gevaar.

Ik zal maar eens afwachten wat het wordt zonder kraken, misschien is dat zelfs helemaal niet nodig.